Forum literackie Ogród Ciszy

wstąpił
piekło po drodze mu było
skosztował wina
chleb spowszedniał

wychodząc
wytrzepał z głowy łupież grzechów zatrzymały się
na kołnierzu za uszy nikt nie zaglądał

święconkę przyniósł zalany

w poniedziałek

ech, taki smutny i ( niestety) powszedni... obyczaj

a ja Ci Irenko radosnego Dyngusa życzę i usmiech serdeczny posyłam

smutne takie święta
niektórzy powiedzą - taka tradycja w narodzie

moim zdaniem - oby przy zgodzie

i... perfumowanego dyngusa

Oj, tak, niemalże tradycyjny obrazek. Krótko i realistycznie, niestety. Pozdrawiam serdecznie, Irena :)

Smutny i jakże prawdziwy obrazek.
Pozdrawiam ciepło Ireno :)

W Wielką Sobotę zarejestrowałam taki obrazek: Dwóch mężczyzn na zwaciałych nogach ciągnęło wózek... na dwóch kołach na nim też... dwie skrzynki piwa, kilka butelek gorzały...i ani śladowej ilości jedzenia.
Nie wiem czy dotrwają do "zlanego" poniedziałku.

Serdecznie dziękuję za czytanie i słowo u mnie.
Wesołego po Świętach

Znałem takiego. Jak zaczął "jajeczko" w Wielki Piątek, to do domu na Święta "doszedł" w Poniedziałek Wielkanocny.

Dobrze napisane, jak zawsze zresztą.

Pozdrawiam

Jan Stanisław Kiczor pisze:Znałem takiego. Jak zaczął "jajeczko" w Wielki Piątek, to do domu na Święta "doszedł" w Poniedziałek Wielkanocny.

Dobrze napisane, jak zawsze zresztą.

Pozdrawiam

Łaskawyś dla mnie Janie

Dziękuję i pozdrawiam.

smutne, ale prawdziwe- pozdrawiam serdecznie

Wiersz zbudowany na zabawnej grze utartych "powiedzonek". Ten łupież pasuje mi tu najmniej, ale wrócił zalany w poniedziałek - jak najbardziej.

Witaj Nurio vel Ireno.
Istotnie, zastanawia mnie ten wtręt o łupieżu.
Gdyby się pozbyć tej części, wyszłaby szalenie zgrabna nadrealistyczna miniaturka.
Dlaczego "Nad"?
Bo gra słów w tej miniaturce stworzyłaby wizję oklapłego zegara od Daliego. Przerysowana rzeczywistość, ale rzeczywistość.