Taki czas

[Jan Stanisław Kiczor]

Taki czas

Nie wiem czy stać mnie na "pogodną jesień",
nie wiem czy stać mnie na cokolwiek jeszcze.
Pieśni pochmurnej wiatr mi nuty niesie
i wciąż dostrzegam kurczącą się przestrzeń.

Nie sądzę, aby coś miało się zdarzyć;
kwiat się rozwija, trwa i w końcu więdnie.
Niejeden może dostrzec w mojej twarzy
coraz liczniejsze ślady świeżych pęknięć.

Czegoś się boję i sam nie wiem czego.
Z kątów wyłażą liczne urojenia;
snują się liczby: to pesel, to regon,
hasła, i kody których nie chcę zmieniać.

Wciąż za mną łazi garść wstydliwych wspomnień,
mimo rozgrzeszeń i wewnętrznych przemian
i coraz bardziej uśmiecha się do mnie,
wiosenna, chłodna i wilgotna ziemia.

.
.

[Lidia]

Ej, Janie Stanisławie, to chyba też i ja? Lub może Twój mentalny klon żeńskiej płci?
Z niekłamanym zachwytem Twoja niezmiennie, nie zawsze czytata i pisata, poetycka fanka Lidia

[Jan Stanisław Kiczor]

Dzięki serdeczne. Na Boga, toż wazonów nie mam, by tyle kwiecia pomieścić..

[Fred]

Ciekawie opowiedziana opowiesć o przemijaniu. Im dłuzej żyjemy, tym czas szybciej biegnie.

[Lidia]

Dzięki serdeczne. Na Boga, toż wazonów nie mam, by tyle kwiecia pomieścić..

Może być wanna

[Hanna L.]

Lidia tyle kwiatów przesłała, że nikt jej nie przebije. Prędzej czy później do każdego owa ziemia się uśmiechnie.
z pozdrowieniem

[Leon Gutner]

Jakże tu ostatnimi czasy Kiczora liryk brakowało
Ale już są i można nimi duszę cieszyć .
Leo duszę cieszy na takie wersy .

Z uszanowaniem L.G.

[Oremus]

Dla nas nagroda za długie czekanie. Doskonały wiersz!

[Latima]

najlepsze w życiu jest to, mimo pieniędzy, sławy, urody itp; jak pisał Kochanowski : wszystkich nas wetkną w mieszek jako czynią łątkom, więc będzie co ma być, Janie. Głowisia do góry ,La

[Bożena]

Janie- pięknie napisane- a przemyślenia i mnie bliskie- pozdrawiam wiosennie

[maybe]

Mnóstwo kłębiących się myśli i troszkę przygnębienia w pięknej formie. Pozdrawiam Janie :)

[Ewa Włodek]

Powiem, Janie, że i do mnie coraz częściej uśmiecha się ta wilgotna ziemia! Chyba, że kokiet z Ciebie? (tu duuuuże perskie do Ciebie)

w moim guście.
Pozdrawiam mocno
Ewa

[perełka]

z ogromną przyjemnością, bo mimo smutku pieknie powiedziane;-)

[spirytysta]

A do mnie wiersz nie przemówił. Błyskotliwy, ale mam wrażenie, że to tylko ślizganie się po powierzchni "vanitas".

[Jan Stanisław Kiczor]

Bogu dzięki żyjemy w czasach, w których każdy może wyrazić własną opinię. Podejrzanymi byłyby zachwyty wszystkich, jak i podejrzaną byłaby totalna krytyka.
Na swoje usprawiedliwienie powiedzieć mogę tylko, że ponieważ dobiłem do siedemdziesiątki, to i "ślizgania" się jest chyba mniej. Choć młodsi mogą takie wrażenie mieć. Każdy wiek ma swoje prawa, wiec spojrzenie też różne być musi. A może ja nietypowym jestem "starcem"? Cholera wie.

Dziękuję za słowo, pozdrawiam serdecznie.