nimfy

[tess]

"nimfy"

minęły już czasy radosnych nimf
kochania się z nimi w zielonych gajach
minęły czasy tej magii prawdziwej
zapomniane już nawet w bajach

już nie pogonię wiatru z boginką
już nie rozpłynę się w jej ramionach
śladów tych wspomnień trudno dziś szukać
chociażby w bliznach, choćby w znamionach

człowiek jest małą świata drobinką
przeminie ze swym ostatnim oddechem
czym my dla dawnych nimf i boginek?
już tylko śmiechem... śmiechem... echem...

(Anna Tess Gołębiowska, 26.01.2010)

[księżycowa]

Moim zdaniem tess, to przydałoby się tu jeszcze trochę roboty. Bardzo rozchwiany. Niefajne rymy, powtórzenia, w 10 w archaizm. Pomysł fajny, ale wiersz do dopracowania, pozdrawiam.

[księżycowa]

I inwersje, zapomniałam dodać

[Boogie]

Jest zamysł, pierwsza zwrotka oki, druga jeszcze trzyma:), trzecia siada. Jednakowoż w nimfach jest potencjał:), pozdrawiam
P.S - pozornie nie dotyczy wiersza, ale byłem na stronce - miłośniczka kotów musi mieć potencjał i pazur. Rzekł mój kot Batmanek, zgadzam się z nim:)

[Leon Gutner]

Pomysł ciekawy ale tak co nieco bym tu poprawił zmienił wyrównał .

Z ciekawością L.G.