Forum literackie Ogród Ciszy

Clark Kent potrzebuje skarpet frotte (z notatnika zagubionych supermenów)


wypogadza się. tylko gdzieniegdzie złośliwe nacieki
chmur przypominają o burzach
co to wszędzie tylko nie u nas

jesienny wiatr niesie drobiny
odległych planet. w tym Kryptonu

do wieczora jeszcze chwila
trzeba spić ostatnie promienie
otulić się szczelniej

czekać

To jest moje kolejne czytanie Twojego wiersza i kolejny jego odczyt.
Za każdym razem odnajduję nowe tropy, tyle znajduję przestrzeni dla siebie. Tytuł bardzo przewrotnie wprowadza w wiersz. Całość do mnie przemawia, taka jesienna aura wiersza z podwójnym dnem,
ze szczyptą ironii ;)

Przemija z wiatrem , no nie.

Czekać brzmi rozsądnie.
Z jednej strony budujące dla nas, że jedziemy na tym samym wózku, bo nawet supermenowi marzną stopy. Z drugiej - kto będzie ratował świat, jeśli nabawi się kataru?

Tytoalba pisze:jesienny wiatr niesie drobiny

odległych planet. w tym Kryptonu

dobre

Lilo, cieszy mnie, że widać drugie dno i ironię. :-)

Grain, w punkt... choć mogło wiać z innej strony. ;-)

Megi, czasem oprócz czekania, nie można nic zrobić. :-)


Serdecznie Wam dziękuję za wizytę i słowo.

Tytoalba pisze:z notatnika

Rzeczywiście, wiersz wygląda jak fragment czegoś...

A co z interpunkcją? Powtórzę to, co wielokrotnie było mówione - albo zgodnie z zasadami kompletna interpunkcja, albo wcale. Warto się zdecydować na jedną z tych możliwości.
Pozdrawiam

_

Magdo, bardzo dziękuję :)

Dmc, śmiem się nie zgodzić. Zasadniczo w poezji nie obowiązują zasady z prozy. Dla mnie jest poprawnie, jeśli to, co się stosuje zachowuje pewien sens, logikę. To co napisałaś można zaś odnieść do niczym niefrasobliwego i niekonsekwentnego "interpunkcjowania".
Tu kropki spełniają konkretną funkcję. Natomiast "pełna" interpunkcja jest niepożądana. Dzięki za wizytę :)

Fajne czekanie. Bardzo ciekawy wiersz, pozdrawiam :)

Maybe, dziękuję za wizytę i komentarz :)

Odnośnie zasad stosowania interpunkcji w poezji, posłuchałbym jednak chętnie fachowca, a nie brakuje ich w ogrodzie. To prawda, poezja jak każda inna sztuka rządzi się własnymi prawami, choć warto czasem poznać inne spojrzenie... wiersz bardzo ciekawy. Na początku zniechęcił mnie trochę tytuł, choć lubię supermena, później z ciekawością odkrywałem resztę. Mimo wszystko, bez szkody dla wiersza(moim zdaniem) może istnieć bez interpunkcji, przy niewielkich zmianach wersyfikacji. Pozdrawiam serdecznie.

Mariuszu, "inne spojrzenie" znam, co więcej sama do nie tak dawna je wyznawałam... Co do zdania fachowców - to widziałam na forach i publikacjach bardzo różne głosy.
Natomiast zawsze trzeba rozróżniać niechlujstwo interpunkcyjne (wynikające głównie z braku znajomości zasad) i interpunkcję, która stosowana z rozmysłem, staje się dodatkowych poetyckim środkiem wyrazu.
Tu - między inymi po to, by właśnie uniknąć zmian w wersyfikacji. Oczywiście nie mam zamiaru nikogo przekonywać - każdy idzie swoją drogą.

Dziękuję za odwiedziny u mojego Clarka :)