Forum literackie Ogród Ciszy

czytasz i nie wiesz
że w zetknięciu z powietrzem
słowa nadymają się jak balony

nie wystarczy chcieć

a lipiec taki zimny
niebo ciąży nad głową
jakby chciało przyjrzeć się z bliska
bzdurom które kreślę
ot tak
byle przetrwać kolejną huśtawkę

odchylona w stronę przeciwną
do ruchu słońca
rozciągam nas w czasie

Ewa Kłobuch pisze:czytasz i nie wiesz
że w zetknięciu z powietrzem
słowa nadymają się jak balony
później lecą aż po śmierć
głuchą i pustą
po której poznasz życie

nie wystarczy chcieć

a lipiec taki zimny
niebo ciąży nad głową
jakby chciało przyjrzeć się z bliska
bzdurom które kreślę
ot tak
byle przetrwać kolejną huśtawkę

odchylona w stronę przeciwną
do ruchu słońca
rozciągam nas w czasie

Czytam sobie bez wytłuszczonego.
Najbardziej do mnie przemówiło:
" w zetknięciu z powietrzem
słowa nadymają się jak balony"
Wierzę w moc słowa i boli kiedy utleniają się, czy nadymają. Boli i ma swoje skutki. :(
Nastrojowy, choć smutny utwór.

Coś jest w tym co podkreśliła Tytoalba. Bez wytłuszczonych wersów pogłębia się znaczenie poprzednich.
Jakie ładne jest to rozciąganie w czasie :)

Tytoalbo - poprawione. Dzięki:)

maybe - dziękuję:)

Ewa Kłobuch pisze:odchylona w stronę przeciwną

do ruchu słońca

rozciągam nas w czasie

sprytnie

za całość ale puenta najlepsza

Ładny wiersz, puenta fajnie pomyślana.


Pozdrawiam