Forum literackie Ogród Ciszy

byli dla siebie
jak łyk zsiadłego mleka

ścieżka w zaroślach
pośród butwiejących pni

z młodniaka na polanę
doniosą zapach sękatego stołu

Pierwszą strofą jestem wprost oczarowany!

Pozdrawiam

Dla mnie piękny i wzruszyłam się
Ptaszku jak ty potrafisz złapać za serducho wersami....

Zsiadłe mleko (czyli skwaszone), ścieżka w zaroślach wśród butwiejących pni, stół pełen sęków... mam wątpliwości, jakie relacje były między rodzeństwem. Można je odczytać dwojako.

Rzeczywiście dwuznaczny. Czy o to autorce chodziło? Ciekawe. Tym niemniej świetny.
z pozdrowieniem

To jeden z tekstów, który mnie na długo zatrzymał. Miło było z nim pobyć.

Tomku - nawet nie wiesz jak ucieszył mnie Twój komentarz

firletko - dziękuję, to dla mnie radość czytać takie słowa

Magdo - bardzo dziękuję

Megi - rozumiem, że można i tak odczytać...powiem tylko, że dla mnie - nie było czegoś lepszego nad zsiadłe mleko ( no może oprócz kawy zbożowej) - wspaniale gasiło pragnienie. Zaś - zbutwiałe pnie czy sękaty stół - to są zewnętrzne okoliczności, ...jakby pomimo.
Bardzo dziękuję za komentarz

Haniu, Mariuszu - serdecznie dziękuję za czytanie i ślad pod wierszem


Pozdrawiam

W tak krótkim tekście, tyle uczucia. Z podziwem

Swietna mini- a pierwsza strofa idealna tez lubię zsiadłe mleko
sredecznie

Maybe,Perełko - w podziękowaniu różyczki posyłam

megi swoim komentarzem otworzyła mi drugą możliwość interpretacji tego wiersza.
I jak się okazuje, można co najmniej na dwa sposoby go odczytać. Moim zdaniem to dobrze, mimo że intencje Autorki były inne.

Pozdrawiam serdecznie, Wiesiu

_

Dorotko - można oczywiście na różne sposoby odczytywać...tak jest ciekawiej.

Pozdrawiam ciepło