Forum literackie Ogród Ciszy

W bezruchu leżę na łące
z głową w liściach łopianu,
a słońce wędrujące
twardo trzyma się planu.

Żar zbudzi zmysły, rozgrzeje,
rozchyli, stuli pąki,
aż niebo zbłękitnieje
na finał. Tchnienie łąki

ubarwi jego zabiegi,
moje oddanie, branie.
Wieczorem zliczę piegi -
symbole pojednania.

Perełko bardzo bardzo i jak tu się nie uśmiechnąć

lilo cieszę się z Twojego uśmiechu w ten deszczowy poranek
i że bardzo, bardzo też , dzięki

Sympatyczny, rozmarzony wiersz.

Perełko, zazdroszczę tego Twojego optymizmu, radości życia, ale przede wszystkim łatwości w wyrażaniu uczuć, buziole!

Fredzie bo słoneczne kipiele to jest to, co tygrysy lubią najbardziej , dzięki

La nie ma czego ten optymizm już z lekka wypłowiały ale uczucia buzują ( niezależnie od upływu czasu;-))), dzięki za dobre słowo i buziole odwzajemniam( z naciskiem na mniam;-))

Miło było poczytać coś tak słonecznego dzisiaj A tu pada ...

Madziu dziękuję pięknie i odpozdrawiam

Baś cieszę się, że posłalam Ci troszkę słoneczka u nas też pada brrr, dzięki

Niech tam pada, niech tam grzmi, gdy się takie wiersze śni :)
Małgosiu, dziękuję za te śliczne promyki

Przyjemnie pomarzyć o słoneczku w taki deszczowy dzień, perełko.

To by mi do głowy nie przyszło żeby o tym napisać .
I tak napisać .

Z przyjemnością L.G.

Wiesiu, ależ proszę i dziękuję za słówko pod wierszykiem

Liluś pewnie, że przyjemnie, kiedy pada i pada , ale roślinkom lepiej , dzięki

Leo a szkoda, bo wiem, że napisałbyś to lepiej , a może spróbujesz? Cała przyjemność po mojej , dzięk

Słońce twardo trzymające się planu - rewelacja :-) :-)
Świetny wiersz

Pychotka ten wiersz. Uwielbiam piegi, swoje także.
z pozdrowieniem

Ja muszę przeżywać treść każdego wiersza, szukać w nim zaklętych znaczeń...

Pozdrawiam