Forum literackie Ogród Ciszy

Kruszą się liście, przystaję zazdrosna o gibkość
małego rudzielca. Mnę wspomnienia - kłujące
kasztany, gdy zieleń lata wpada w brąz i toczy się
alejkami ku zimie. Tak to bywa. Pada deszcz.

Inny jest czas na podróże.

Nie przywołuj. O słowo za daleko i powiało chłodem.
Nieszczególna pora na zwierzenia.Patrz, zdawało się,
że ciepło, że ptaki nie odlecą. Wolniutko wystukuję
samotny spacer na klawiaturze, bo jak tu wyjść poza ekran.

Może zmieni się klimat, czekam

Gibki rudzielec - cudny Świetny i trafny portret tej jesieni

Powiadasz, nieszczególna pora na zwierzenia..........etam, właśnie kiedy kruszy się wszystko za oknem, kiedy szare łzy deszczem spływają ku ziemi, właśnie wówczas przy ciepłym kominku, przy dobrej herbacie można się rozgadać

A wiersz? A wiersz mnie urzekł

Uśmiechniętego dnia

Czekanie nie jest moją mocną stroną, więc podziwiam peelkę, że potrafi.
A autorce gratuluję wiersza i nastroju, jaki w nim panuje.

Zimno za oknem, zimno przed. Na to i globalne ocieplenie nie porazi.

"O słowo za daleko i powiało chłodem. " - faktycznie, czasem wystarczy słowo...

Podoba mi się Twój wiersz

dziękuję za zostawione liscie kasztanowca, dębowe żołędzie, za szyszki, a przede wszystkim za miłe przyjęcie jesiennego nastroju. Zawsze dopada mnie depresja, gdy pada deszcz, robi się zimno. Ma być słońce! Może być mróz, ale chcę podładować akumulatory,czego wszystkim życzę :)