Forum literackie Ogród Ciszy

Przeczuwam, że takie pisma nie trafiają do rąk własnych
wymyślanych ad hoc adresatów.
Pozostają na dnie skrzynek, aby z każdą godziną tracić
na znaczeniu. Przyznaję z żalem, że dotychczas
nie udało mi się dotrzeć nawet do tej z lustra,
ani do myszy czy wielbłąda
namalowanych na murze przez synka sąsiadów.
Jedyną istotą, w oczach której znajdują uznanie
rozterki kobiety rozumnej, jest mędrzec
o czarnej połyskliwej sierści.

Nasze walki o miejsce w stadzie są podobne.
Po przegranych czy zwycięstwach na skórze piszemy
krwawe kroniki wypadków
świadomi, że przykład bohaterstwa
zostanie opacznie zrozumiany i jutro nawet ślady starć
stracą na znaczeniu

Już rano posiedziałam trochę z Twoim wierszem. Wieczorem wracam do niego z prawdziwą przyjemnością. Jest przepiękny.

Ty Moja Fanko! Usmiecham sie do Ciebie, bo pewnie tez masz podobną wyobraźnię. Widzisz tego mędrca na słupku przy wejściu? A moze tez dostrzegasz, jak liże te zadrapania niczym czlowiek i podobnie boleje, że jakoś nie potrafi się porozumieć ani nadać S O S? W następnym wierszu , który pewnie napiszę za drobne 100 lat, zrobię z niego Szymona Słupnika. Patrz, już nawet narysowałam platformę, dookoła ustawiłam ludzi....jeszcze tylko zastanawiam się, czy wolno mi takie cuś napisać. Serdeczności!, La

La, pięknie i mądrze!

La. Niezupełnie zupełny...

za Niezupełność.


Pozdrowienia,

M.