Forum literackie Ogród Ciszy

chciałabym kiedyś jak meteory
lecieć spokojnie nad ludźmi w maskach
porzucić smutek i ziemskie pozory
wyruszyć w podróż daleko od miasta

podczas wyprawy rozświetlać niebo
ujrzeć cień szczęścia na smutnej twarzy
kiedy błękitne oczy z nadzieją
będą szukały tam drogowskazu

chcę dawać wiarę że każde marzenie
wypowiedziane w pustym pokoju
ma szansę stać się realnym celem
rozświetlić przyszłość z jasnych kolorów

boję się spadać jak meteoryt
uderzyć w ziemię i zgasnąć w piachu
być może życie wśród planetoid
nie wypali z wrażliwych serc strachu

Wiersz domaga się dopracowania w kwestii rytmiki .
W drugiej trzeciej i czwartej strofie .
Poza tym całkiem przyjemnie .

Z uszanowaniem L.G.

roztańczona, nie wiem skąd mam takie wrażenie,
że znalazłabyś delikatniejsze rymy i płynniejszą formę
- bycie meteorem zobowiązuje do lśnień.

Leon wspomniał o pewnych niedociągnięciach rytmicznych. Popracuj więc trochę nad sylabami, średniówką i... właściwym doborem wyrazów.

roztańczona pisze:rozświetlić przyszłość z jasnych kolorów

Po co rozświetlać coś, co już jest zbudowane "z jasnych kolorów"?

Marzenia są wyłącznie dla tych, którzy nie boją się ich spełniać. Przeznaczeniem pozostałych jest mieć tak, jak mają. I narzekać: na los i ludzi.
Za treść

Pozdrowienia,

M.

Pięknię dziękuję za wskazówki i miłe słowa!