Jesiennieję
Moderator: Tomasz Kowalczyk
Co rusz potykam się o kamień z zapisanymi
imionami, które pochłaniał czas teraźniejszy.
Tęsknię. Wybrane wspomnienia drewnianym
głosem informują - nie ma takiego numeru.
Próby powrotu rozkrzewiają się w pytania,
prawdziwy las zarośniętych ścieżek.
Chciałabym wiedzieć.
Odbarwione twarze nocą wykrzykują prawdę
o spadających liściach w kolorze czerwieni,
gdy świat pachniał jeszcze młodym winem.
Wiatr pognał w czas przyszły niedoskonały,
ktoś inny ułożył bukiet. Mnie zostały badyle
na rozrachunek, na dojadliwą drzazgę za głupotę.
Chciałabym
imionami, które pochłaniał czas teraźniejszy.
Tęsknię. Wybrane wspomnienia drewnianym
głosem informują - nie ma takiego numeru.
Próby powrotu rozkrzewiają się w pytania,
prawdziwy las zarośniętych ścieżek.
Chciałabym wiedzieć.
Odbarwione twarze nocą wykrzykują prawdę
o spadających liściach w kolorze czerwieni,
gdy świat pachniał jeszcze młodym winem.
Wiatr pognał w czas przyszły niedoskonały,
ktoś inny ułożył bukiet. Mnie zostały badyle
na rozrachunek, na dojadliwą drzazgę za głupotę.
Chciałabym
Ostatnio zmieniony czw 10 paź, 2019 przez Latima, łącznie zmieniany 2 razy.
Refleksyjnie, La. Jak zresztą zawsze.
Ale wiesz, że czasem lepiej nie pytać. Wtedy, gdy jest wiadomym, że odpowiedź nam się nie spodoba.
Za chwile pod wierszem
Pozdrowienia,
M.
Ale wiesz, że czasem lepiej nie pytać. Wtedy, gdy jest wiadomym, że odpowiedź nam się nie spodoba.
Za chwile pod wierszem
Pozdrowienia,
M.
Ostatnio zmieniony sob 12 paź, 2019 przez Michael, łącznie zmieniany 2 razy.
- Wiesława Ptaszyk
- Posty: 2007
- Rejestracja: śr 06 lip, 2016
- Lokalizacja: Nowy Tomyśl
Latimo - jak zawsze u Ciebie, refleksyjnie i z zadumą, wracam i wracam...też chciałabym wiedzieć
Bardzo piękne i refleksyjne strofy, idealne na jesienną zadumę
Czytam, czytam...i odnajduję się wśród tych kamieni, których coraz więcej, coraz więcej drewnianych głosów informuje, że nie ma takiego numeru...smutek jesienny chyba wyostrzył mi z roku na rok wzrok i słuch...tylko, już nikt nie woła
Wzruszyłam się.
Dziękuję za ten wiersz
Wzruszyłam się.
Dziękuję za ten wiersz
" siła pióra leży w pokorze do własnego słowa"- Mithril
- Tomasz Kowalczyk
- Administrator
- Posty: 4466
- Rejestracja: wt 10 cze, 2014
Wiersz piękny, jednak tytuł - zbyt banalny - zniechęca i uprzedza.
Pozdrawiam
Pozdrawiam
Każdy jest kowalem własnego losu. Nie każdy Kowalczykiem.