Forum literackie Ogród Ciszy

jak długo się mijamy
sam nie wiem ile lat
czasami na mnie spojrzysz
głęboko zza rzęs krat
rozchylisz lekko usta
nie płynie żaden głos
kłująca cisza głucha
odwracam wzrok

na trotuarze marzeń
króluje zapach twój
tam mógłbym podnieść oczy
lecz znikasz w tłumie głów
rój włosów rozbieganych
zostawia złoty blask
szybko przegrywa z cieniem
kolejny raz

jak mantrę wciąż powtarzam
jeszcze nie dla nas czas
może następnym razem
ten konwenansów las
co rośnie między nami
jesienny wiatr powali

i dalej się mijamy

Ktoś musi zrobić pierwszy krok, póki czas.
Pozdrawiam

Świetny temat na wiersz i całkiem dobry wiersz. Tu i tam coś bym zapisał inaczej ale i tak z czystą przyjemnością.

Z uszanowaniem L.G.

Jocie, i ja przeczytałem z przyjemnością.

Pozdrowienia,

M.

Hanna L. pisze:Ktoś musi zrobić pierwszy krok, póki czas.

Kto ?
Zrobiłabyś ?
To nie jest takie proste.


Dziękuję

[quote="Magda"]mijanie w Twoim wierszu ogrzewa i ginie na tle codziennych obowiązków

Może za szybko się przemieszczamy.
Może warto zatrzymać się chwilę z tą (tym) którą mijamy.
Nie wiem - biegnę dalej.


Pozdrawiam dziękuję

Dzięki Leo.

Z tematami nie mam problemu - same przychodzą.
Kucharz losu różne mi dania serwował i serwuje.
Co do formy to niestety łatwo nie jest .
Muszę szlifować.

Dziękuję i pozdrawiam

Michael pisze:przeczytałem z przyjemnością

Dziękuję.
Twoje zdrowie.
Pozdrawiam

Drobna wątpliwość: końcowe "dalej się mijamy" miało znaczyć "nadal się mijamy" czy "mijamy się w większej odległości"?

Magdo - przeceniasz mnie..
80 kilometrów w 16 godzin dla biegacza 50+
Pewnie dałbym radę, kwestia treningu ale Ona.
Często gubię tempo.



Dziękuję.

Zaciekawiony pisze:Drobna wątpliwość: końcowe "dalej się mijamy" miało znaczyć "nadal się mijamy" czy "mijamy się w większej odległości"?

W moim przypadku znaczy nadal blisko ale dalej daleko.

Dziękuję i pozdrawiam

Jotku odbieram jako powrót do młodzieńczych tęsknot i westchnień

ech...
pozdrowionka

perełka pisze:odbieram jako powrót do młodzieńczych tęsknot

Dziękuje.
Ale jaki powrót.
Pesel jesienny, ale ja dalej tkwie w wiośnie.



Pozdrawiam

O, jak śpiewnie!

Liliana pisze:O, jak śpiewnie

Dziękuję.