Forum literackie Ogród Ciszy

wczoraj pochylona nad kołyską
odgarniała opadajace na twarz
czarne loki

dzisiaj by ukryć skutek
kolejnej chemii
związała je gumką
w dłoni kruchej jak gałązka
trzyma opłatek
patrzy w oczy i prosi
"bądź przy mnie za rok "

nie możesz wykrztusić słowa
bo wiesz że za kilka tygodni
góra dwa miesiące
odejdzie
i stoisz jak skamieniały
bo nie masz odwagi
wyjawić prawdy

czekając na cud
rodzi się nadzieja

Piękny i wzruszający wiersz, Łucjo.
Dobrze byłoby się spotykać co roku przy tym samym stole i z tymi samymi bliskimi, ale czas ucieka...

Dzięki za przeczytanie .

Białe ale poruszające i wpisuje się pod bo miałem ciarki na plecach przy lekturze.

Z uszanowaniem L.G.

Dzięki, cieszy mnie Twoja wrażliwość.
Pozdrawiam.

Uderzenie przemijania uchwycone w wierszu

Bardzo smutno w Twoim wierszu. Cóż takie jest życie.

Pozdrawiam

To czy spotkamy się wszyscy za rok przy wigilijnym stole pozostaje zawsze zagadką, ale o staruszków i chorych boimy się najbardziej.
Poruszający wiersz

Porusza dogłębnie. Wszyscy odchodzimy, wierzę, że nie na zawsze. Pozdrawiamy serdecznie B&B

Bardzo się cieszę z komentarzy zamieszczonych pod tekstem i bardzo wszystkim dziękuję.

Zmieniłam nieco. Może za dużo tych poprawek ale myślę ,że teraz jest lepiej. Nie pamiętam czy można je wprowadzać. Jak nie można to się dostosuję.

Łucja Kucińska pisze:wczoraj pochylona nad córką
odgarniała opadające na twarz
czarne loki

dzisiaj by ukryć skutek
kolejnej chemii
związała je gumką
w dłoni kruchej jak gałązka
trzyma opłatek
patrzy w oczy i prosi
"bądź przy mnie za rok "

nie możesz wykrztusić słowa
bo wiesz że za kilka tygodni
góra dwa miesiące
odejdzie
i stoisz jak skamieniały
bo nie masz odwagi
powiedzieć prawdy

wiesz że dzisiejsza noc to noc cudów
i jesteś pewien że gdy zaśnie
coś się wydarzy
bo musisz spełnić jej prośbę

"bo nie masz odwagi
na wyjawienie prawdy"
Łucjo, zmieniając na "wyjawić prawdy" unikniesz powtórzenia.

"czekając na cud
rodzi się nadzieja
na spełnienie prośby"
Może usuniesz "prośby"? Z poprzednich wersów wiadomo, że właśnie o nią chodzi.

Pozdrowienia,

M.

W Wigilię chyba najbardziej czuje się bliskość tych, którzy odeszli.

Pozdrawiam

Łucja Kucińska pisze:czekając na cud
rodzi się nadzieja

Mnie najbardziej podoba się ten fragment. I nic więcej nie trzeba dodawać.

Pozdrawiam serdecznie

Michael i Ćma - dziękuję za podpowiedzi i komentarze.

Hanno- dziękuję za komentarz. To miłe, że poświęciliście czas na zatrzymanie przy moich strofkach.
Pozdrawiam

Forum literackie Ogród Ciszy

za rok wigilia przy tym samym stole

za rok wigilia przy tym samym stole

Re: za rok wigilia przy tym samym stole

Re: za rok wigilia przy tym samym stole