przepaść

[roztańczona]

stojąc nad przepaścią
myślę zamiast cierpieć
szansę dać ostatnią
czy utonąć we śnie

stojąc nad kałużą
myślę zamiast skończyć
spacer nad przepaścią
myśli nieskończonych

stojąc w punkcie wyjścia
stoję zamiast myśleć
o aspektach życia
bez emocji zniknięć

myśląc nad życiowym
sensem i bezsensem
stoję nad przepaścią
z pełnym ognia sercem

[Vestka]

Widać, że masz talent i wyczucie rytmu. Wiersz jest rytmiczny i ma ładne rymy, te niegramatyczne :) + Poniżej napiszę kilka wskazówek, o których sama się dowiedziałam dawno temu na forum.


Troszkę za dużo w tym utworze powtórzeń typu stoję,
które osobiście dla mnie nie wnoszą szczególnej wartości do wiersza:
1.

stojąc w punkcie wyjścia
stoję zamiast myśleć

wychodzi tzw. pleonazm czyli masło maślane (stojąc stoję) ;)

Dodatkowo występuje nagromadzenie imiesłowów, które stosowane w tak dużej ilości, brzmią niezbyt zgrabnie(stojąc, myśląc).


Poza powtórzeniami, warto też unikać inwersji. Inwersja powstaje wtedy, gdy odwracamy szyk wyrazów w zdaniu. Jeśli służy podkreśleniu jakiegoś fragmentu zdania czy wyrazu, to ma sens, ale gdy stosujemy ją, żeby zachować rytmikę wiersza, wtedy forma wiersza narzuca nam treść i zdarza się, że wiersz traci na przekazie. Staje się sztuczny i patetyczny. Myślę, że z tego względu warto jej unikać.

Przykład

emocji zniknięć

- tutaj normalnie byśmy powiedzieli bez zniknięć emocji.

Powyższa metafora jest też dla mnie dość dziwna, nie wiem akurat jak to językowo wyjaśnić, ale brzmi jeszcze z inwersją trochę mało zrozumiale, bo właściwie co to są te zniknięcia emocji ? :)

To kilka luźnych uwag, może się przydadzą przy dalszym tworzeniu.
Chętnie będę czytać dalej Twoje teksty !

Pozdrawiam cieplutko

[roztańczona]

Bardzo się przydadzą, dziękuję :) Akurat to był swego rodzaju eksperyment, celowo używałam powtórzeń, mimo że zgadzam się z tym, że należy ich unikać. Przy wspomnianej inwersji przyznaję się bez bicia - zabrakło mi rymu :)

[Leon Gutner]

Wszystko przyjdzie z czasem i tysiącem wypisanych linijek.
Vestka fachowo opisała co i jak.
Nic dodać.

Takie pisanie to trudna sztuka. Ale warto. Choćby po to aby zachować ten często odrzucany już i krytykowany sposób wyrazu i przekazu.

Leo z przyjemną ciekawością.

Z uszanowaniem L.G.

[maybe]

Bardzo ciekawie