zabierz mnie tam gdzie..

[Tomasz Kowalczyk]

Pierwsza zwrotka jest przejrzysta.

dopasowałeś nawet przezroczyste skrzydła
bujają nad wyżyny

codzienności
którą trzeba przeżyć
żeby kiedyś równie silnie zajaśniała

Ten fragment do korekty.
Podkreśliłem wyrażenie dopełniaczowe, które warto zmienić.
Dobrze byłoby, gdybyś zmieniła formę tego czasownika.
No i puenta... Żeby nie była powszednia i przewidywalna.

Pozdrawiam

[Michael]

Magdo, ciekawa jest szczególnie druga zwrotka. ☺
Wiem, niezbyt dokładnie przytoczę ów cytat: "Przeszłość jest czymś, czego nie da się do końca opuścić".


Noworoczne pozdrowienia.

[J-23]

 zabierz mnie tam gdzie.

Do gwiazd? O Pani.


Udanej podróży życzę Peelce.


Pozdrawiam

[Vestka]

Miło poczytać :) Podoba mi się po przemianie Szczęśliwego nowego roku!

[cortessa]

żeglujesz w przeszłości

A czy nie lepiej brzmiałoby: w przeszłość?

dostrojone przezroczyste skrzydła
bujają nad wyżyny

Ta fraza jakby z innej "bajki".

[Hanna L.]

Z przyjemnościa przeczytałam
Pozdrawiam

[Vesper]

żeglujesz w przeszłość
która powraca na życzenie
jak żywa

ulepszasz ją za każdym razem

Zamyśliłam się nad Twoim tekstem, Magdo...
Czasem po prostu łatwiej uciec w przeszłość, zwłaszcza tę piękną, niż żyć czasem teraźniejszym, często naznaczonym rozczarowaniami i poczuciem przegranej... Pewnie można się w tym zapomnieć, przekroczyć niemal niewidoczną granicę i ulec wspomnieniom. Tracąc jednocześnie kontakt z tymi, którzy są "tu i teraz", na wyciągnięcie ręki...

Przyznam, że i mnie te skrzydła, które bujają, nie przekonały. Rozumiem intencję, ale przydałoby się coś tu zmienić.

[maybe]

ulepszasz ją za każdym razem
dostrojone przezroczyste skrzydła
bujają nad wyżyny

A może wystarczy dostrojona i lekka buja... Żeby uniknąć skrzydeł ;) Chociaż ja tam skrzydła lubię
Po "ulepszeniu" bardzo mi się podoba. Pozdrawiam, Magda :)

[Wiesława Ptaszyk]

Z przeszłości można czerpać siłę, ale bywa też przytłaczająca, może dlatego czasem ją ubarwiamy...choć, im dłużej żyję, wydaje mi się, że w każdym okresie życia można znaleźć i blaski i cienie.
Niepokojąca ta codzienność z surowym wyrazem twarzy, można dostać zadyszki...

Pozdrawiam Cię serdecznie, w Nowym 2021 Roku

[ćma]

Idealizowanie przeszłości to nasz grzech powszedni. Chcemy pamiętać to, co było dobre. Wypieramy złe wspomnienia. Może dzięki temu jesteśmy w stanie żyć dalej. Z drugiej strony, teraźniejszość często nie ma szans z tym wyidealizowanym obrazem.
Ciekawy wiersz