***[ten lęk po przebudzeniu...]

[Margot]

[Wiesława Ptaszyk]

Mogę tylko sobie wyobrazić co czuje żołnierz na froncie, gdy każda chwila może być ostatnią...i potem przez resztę życia musi zmagać się z lękiem.

[Margot]

Dziękuję za komentarz, Wiesiu. Nie tylko żołnierzom zdarza się takie przebudzenie.

[Irena]

Jakoś tak, drugi wers bym zmieniła:

ten lęk po przebudzeniu
zaraz minie
poczekaj
widzisz okno
ziewającego psa
a więc żyjesz

Jeśli tytuł taki a nie inny, to trauma powojenna trwa do samej śmierci.

Pozdrawiam.

[Margot]

Irenko, pod wpływem Twojego komentarza zmieniam całość. Niech tekst stanie się bardziej uniwersalny.
Ten wiersz powstał po angielsku i był prezentem dla znajomego żołnierza, który wrócił cały i zdrowy z Iraku, tu w Anglii.
Przetłumaczyłam go na polski.
Angielska wersja /pierwotna/:

for soldier

this fear after awaking
wait it will pass away soon
you are breathing
you can see the window
the dog yawning
so you are alive

Dziękuję Ci za inspirujący komentarz.
Pozdrawiam.