zmienniczki

[Wiesława Ptaszyk]

dni przeszły w miesiące
miesiące w lata rozrosłe
konary lipy zasłoniły okno

odkąd mama
zaczęła tracić pamięć
notują wszystko
rośnie stos zeszytów

na dzień dobry
mają swoje ulubione filiżanki
nocą przytulają się do jaśków

i tylko patrzeć jak wrócą jaskółki

podobno wszystko jest po coś

[Dorota Chołody]

Trudny wiersz ze względu na temat...
Proponowałabym kilka zmian, żeby nadać mu uniwersalność, ale jednocześnie zachować osobisty charakter.
Jeśli oczywiście pozwolisz...

dni przeszły w miesiące
a miesiące w lata

rozrosła lipa
zaciemniła okno

Te dwie cząstki połączyć w jedną czterowersową strofę.

Usunęłabym trzecią cząstkę, czyli:

myślały że nie poradzą
na nowo nie przywykną

Co Ty na to, Wiesiu?
Mam jeszcze kilka innych sugestii, ale może później?

Pozdrawiam serdecznie.
_

[Wiesława Ptaszyk]

Dorotko- dziękuję za wszystkie sugestie, i czekam na kolejne. Już miałam odpowiadać, ale co rusz odcinają nas od prądu.
Też myślałam o połączeniu dwóch pierwszych cząstek, trzecia chyba też nie jest konieczna. Wprowadzę pierwsze zmiany, a jutro jak wrócę, jeszcze przemyślę...
Jeszcze raz bardzo dziękuję i pozdrawiam:)

[Wiesława Ptaszyk]

dni przeszły w miesiące
miesiące w lata rozrosła
lipa zaciemniła okno

odkąd ich mama
zaczęła tracić pamięć
notują wszystko

zapisały już kilka zeszytów
i stale dokupują nowe

na dzień dobry
mają swoje ulubione filiżanki
na noc przytulne jaśki

minęła zima zakwitły wierzby
i tylko patrzeć jak wrócą jaskółki

podobno
wszystko jest po coś

[Tomasz Kowalczyk]

Pozostaję z wielkim szacunkiem dla Zmienniczek. Świetnie się stało, że powstał o Nich wiersz.

Pozdrawiam

[biedronka basia]

Wiesiu, przynosisz spokój mojej rozedrganej duszy.
Dziękuję

[Leon Gutner]

Podobno tak .
Ale wiersze na pewno są po coś.

Z przyjemnością L.G.

[Wiesława Ptaszyk]

Tomku, Basiu, Leonie - dziękuję za Waszą chwilę

Pozdrawiam serdecznie:)

[Wiesława Ptaszyk]

dni przeszły w miesiące
miesiące w lata rozrosłe
konary lipy zasłoniły okno

odkąd ich mama
zaczęła tracić pamięć
notują wszystko

zapisały już kilka zeszytów
i ciągle otwierają nowe

na dzień dobry
mają swoje ulubione filiżanki
na noc przytulne jaśki

minęła zima zakwitły wierzby
i tylko patrzeć jak wrócą jaskółki

podobno
wszystko jest po coś

[Pranda]

Czytałem Twój tomik. Masz bardzo ciekawy sposób narracji - prosty, niezwykle przekonujący. Pozdrawiam

[Hanna L.]

Ładny, pełen ciepła wiersz, Wiesiu.
Pozdrawiam

[lilo]

Prostota słów Twojego wiersza niesie taki ładunek emocji, które zostają na długo.

[jankazimierz]

Podobno wszystko jest po coś - proste i celne. Jak i cała reszta

[maybe]

"Wszystko jest po coś". A Twoje wiersze, Wiesiu, są po to, żeby uśmiechać się z rozrzewnieniem w zamyśleniu. Ja tak mam :)

[Wiesława Ptaszyk]

Dziękuję Prando, cieszę się niezmiernie, że mój tomik Cię zainteresował