zmienniczki

[Wiesława Ptaszyk]

Haniu, Lilo,Janiekazimierzu, Basiu - bardzo miło mi Was gościć pod moim wierszem, który ciągle jeszcze poprawiam...
Dziękuję i pozdrawiam serdecznie

[Julka]

,,Wszystko jest po coś'' Tylko te zeszytów już nie wracają,
ale tak chyba też jest po coś.
Wiesiu
zachwycają mnie Twoje wiersze, i myślę sobie dlaczego
ja nie potrafię tak pisać.

[Krystyna Morawska]

Piękny wiersz. Wszystko jest po to, by powrócić w życie.

[Wiesława Ptaszyk]

Dziękuję Julko...uważam, że trudniej pisać wiersze klasyczne, próbowałam z rymami, ale stwierdziłam, że to nie dla mnie. Dobrze, że jest taka różnorodność w pisaniu, każdy odnajduje się w innym stylu.

[Wiesława Ptaszyk]

Słusznie Wilgo, wracamy do życia. Dziękuję

[ćma]

A mnie najbardziej podoba się pierwotna wersja. A w ogóle wzruszylam się. Dziekuję za wiersz

[Hiacynt]

Podoba się, wiersz pełen ciepła i takiej "zwiewnej nadziei" , chociaż nie zgadzam się, że wszystko jest po coś.

[Wiesława Ptaszyk]

A ja dziękuję za Twoje wzruszenie, Ćmo ...jakoś trudno pisze mi się ten wiersz

[Wiesława Ptaszyk]

Dziękuję za obecność i za ciepłe słowo Hiacyncie Też mam wątpliwości...

[Margot]

Kolejny raz pięknie i zdecydowanie pokazujesz, że związki rodzinne są wartością pomimo wszystko. Umiesz wybaczać i zapominać. Podziwiam taką postawę ale nie podzielam jej.
Pozdrawiam wiosennie.

[Mariusz]

Ten wiersz zawiera w sobie trzy inne i trzynaście następnych. Można go poprawiać i drążyć, nie widzę w tym sensu. Następne będą ukojeniem oczekiwań. Pozdrawiam serdecznie

[Wiesława Ptaszyk]

Margot- nie ukrywam, że rodzina bardzo dużo dla mnie znaczy, zawsze się wspieraliśmy.
Posyłam marcowe promyki:)

Mariuszu - może i masz rację...zostawię, bo i tak będę wracać.
Pozdrawiam serdecznie:)