stara kobieta

[Zojka]

w pelerynie z doświadczeniami
ochrony przed smutkiem
z pudeł na strychu wysypywała
pokryte kurzem wspomnienia

z bólem w środku i na zewnątrz
siedziała zapatrzeniem
w zatrzymaną w ramce rodzinę
z trudem oddychając nieobecnością

problemy stamtąd pleniły się
jak chwasty w jej ogrodzie
widzianym zza zasłonek
z kurzu na szybach

przypomnieniem ciszy
włączała telewizor w oczekiwaniu
na rozmowy w przytuleniu fotela
drzemką chłodząc herbatę w filiżance

szuraniem rozdeptanych bamboszy
zagłuszała hałas za oknem
zatraconych w biegu do mety
z wytartymi fotelami

czekała ze wspomnieniami

[Mariola Kruszewska]

Błagam, tylko nie łzy! O ile szczerzej przemawiają bambosze.

[Mirek]

Błagam, tylko nie łzy! O ile szczerzej przemawiają bambosze.

hm ... no bambosze bywają szczere do bólu ... czasami

[Anonymous]

nie rozwiązane problemy plewiły się
jak chwasty w jej starym ogrodzie

plewić można grządki, by pozbyć się chwastów
zaś w tym kontekście powinno być słowo "pleniły się" (plenić się - 1. «rozmnażać się, mnożyć się»
2. «o roślinach, zwykle chwastach: szybko się rozrastać» 3. «występować coraz częściej, w większym zasięgu lub nasileniu»)

http://sjp.pwn.pl/haslo.php?id=2501017

byłby dobry wiersz, na dobry temat gdybyś nie używała słów zamiast wiersza - kiedy się pojawiają, wiersz staje się zbędny:

bezużytecznie, wspominała łzami, samotność, drugiego człowieka, hałas życia, doświadczenia, wspomnienia (znowu), głód potrzeby miłości...

przegadują, stara kobieta za nimi ginie, niknie, blednie...

Pozdrawiam

[Anonymous]

same się chwasty plewiły? no to musiała być niezła jazda...rozdeptane bambosze brzmią trochę dziwnie... hałas życia ulicy- tak nijak, pusto

[size=99px][ Dodano: 2009-04-30, 22:59 ][/size]
postrzępiona peleryna doświadczeń - jakoś górnolotnie i troszkę chyba udziwnione według mnie

[size=99px][ Dodano: 2009-04-30, 23:05 ][/size]
z pudeł na strychu
wysypywała wspomnienia
obolała patrzyła jak
zarosły kurzem

wyglądały jak
chwasty w ogrodzie
które trzeba wyplenić

pomiędzy nimi
znalazła zatrzymaną
w ramce rodzinę

która domagała się
rozmowy i ciszy ramion
bujanego fotela w mroku

pamiątki jak zrzeszałe bambosze
ulegają dematerializacji
powoli

z trudem przełyka smutek
wyrzucając je
do kosza

[Ania]

poczułam samotność tej starej kobiety, poczułam mocno i wyraźnie
Zojko...ode mnie <img>

[Alicjazz]

Jest kobieta
jest samotnosc
trzeba według mnie jednak troszkę dopracować formę

pozdrawiam

[stary krab]

nie potrzebny jej fotel bujany
nie ma skrzyni ani nawet strychu
zasób wspomnień kurczy się
jak pole widzenia

wciąż pogodne <img>

[Zojka]

Dzięki serdeczne za czytanie i cenne uwagi. Wiele sugestii postarałam się wykorzystać. Sahara , może przegadany, ale o smutku w starości - można dużo. A to 'plewienie', to zwyczajne "przejęzyczenie" klawiatury. Orzeszek , ciekawie było poznać inną wersję, ale [quote=""orzeszek1""]pamiątki jak zrzeszałe bambosze
ulegają dematerializacji
powoli [/quote] zupełnie do mnie nie przemawiają - szególnie zrzeszałe ( nie wiem co to znaczy) i dematerializacja. Stary Krabie masz rację.
Serdeczne pozdrówka

[Hanna Dikta]

Ciekawy wiersz, ale byłby naprawdę znacznie ciekawszy, gdybyś, Zojko, pozbyła się 2/3 przymiotników i imiesłowów. Są przytłaczające. Jak chwasty, które zagłuszają stokrotki, których, nota bene, całkiem sporo w tym tekście. Jak przeplewisz, będzie można je zobaczyć.
Pozdrawiam <img>

[Łucja Kucińska]

Był, taki ktoś, kto nie przebierając w słowach , skutecznie wyplewił z mojej głowy chęć używania w wierszu nadmiaru przymiotników - dzisiaj już wiem,że dieta uboga w przymiotniki wpływa korzystnie na wizerunek wiersza.
Może i Ty się skusisz - zapewniam,że warto.
Pozdrawiam

[Zojka]

Lucynko, dziękuję za przepis na dietę. Skusiłam się, i może jeszcze nie końca, ale odchudziłam. Na korzystny wpływ tej diety na wizerunek, jeszcze trzeba poczekać, ale postaram się systematycznie ją stosować.
Serdeczne pozdrówka

[Mariola Kruszewska]

No, Zojko, stawiaj kawę Łucji! Dieta wyszła wierszonkowi na zdrowie.