gloria (na podstawie Bożego Narodzenia - Dunikowskiego)

[Ewa Kłobuch]

gloria (na podstawie Bożego Narodzenia w Oświęcimiu - Dunikowskiego)

rodzi się Bóg
na choince wisielcy
noc grudniowa
nie przynosi pokoju

może został za drutami
pośród strzępków ubrań i ciał
korona cierniowa
rozciągnięta na długość Golgoty
którą przyjdzie im iść

rodzi się Bóg
w chłodnych pastelach się go położy
w baraku na pryczy
po kimś po kim został tylko numer

rodzi się i nie wie
że sieją mu już krzyż i wyboje
przymierzają do maleńkich stóp

[cortessa]

Kolejny, dobry wiersz, Ewo!
Przeczytałabym na Twoim miejscu uważniej pierwszą cząstkę:

rodzi się Bóg
na choince wisielcy
nie czują już głodu ani zimna
noc grudniowa
nie przynosi pokoju

Zaznaczony wers nic nie wnosi, ponieważ wyjaśnia, iż wisielcy "nie czują już głodu ani zimna".
Zmarli to robią ex definitione.

[Ewa Kłobuch]

Masz rację, cortesso. Dziękuję i już poprawiam

[Vesper]

Przejmujący wiersz, Ewo. Dość nieoczekiwany w sierpniu...
Doskonale koresponduje ze wspomnianym w tytule obrazem.
To taki czas, kiedy bardziej myślę o Powstańcach, ich heroizmie i dramatycznych wyborach...

Twój tekst dosłownie mnie poraził.