anomalia

[Vesper]

może to tylko sen
jak powódź
zabierze wszystko

ptak uwięziony pod kratami żeber
przestanie tłuc nerwowo skrzydłami
jeśli przypomni sobie
został stworzony nielotem

może obudzę się w końcu
myśli wskoczą
na właściwy tor

serce zabije miarowo

[Pranda]

Pierwsza strofa jest po prostu świetna!
Pozwól, że zaproponuję drobną zmianę w drugiej:
"ptak uwięziony pod kratami żeber
przestanie tłuc nerwowo skrzydłami
jeśli przypomni sobie
że został stworzony nielotem"
Dzięki tym zabiegom płynniej mi się czyta. pozdrawiam

[ćma]

Może cała nasza egzystencja to tylko zły sen i nie wiadomo czy jawa przyniesie ukojenie. Przeczytałam bez "nerwowo". Poruszający wiersz.
Pozdrawiam ciepło

[maybe]

Piękna pierwsza cząstka. Może... Jeszcze tu wrócę i pomyślę, ciekawy wiersz. Pozdrawiam, Kasiu

[Leon Gutner]

Zatrzymał i zaciekawił - zwłaszcza w pierwszej części wiersza.

Z przyjemnością L.G.

[Vesper]

Prando, dziękuję za sugestię, skorzystałam
W istocie, mnie też coś nie pasowało w drugiej strofie...

Ćmo, bardzo dziękuję
W pierwotnej wersji było "histerycznie", ale to by wskazywało na mocno patologiczny stan. "Nerwowo" bliższe jest rzeczywistości: permanentny stres, wysoka wrażliwość, przeżywanie wszystkiego dziesięć razy mocniej, niż przeciętny człowiek - to musi mieć wpływ na ciało. Ono nie funkcjonuje w oderwaniu od duszy, a więc konsekwencje muszą być...

Basiu, ja i moje dwie kicie (bo w zeszłym roku adoptowałyśmy z Zumi kilkumiesięczną koteczkę, która błąkała się przed naszym blokiem) też serdecznie Cię pozdrawiamy

Leonie, dziękuję
Miło mi, że tekst zaciekawił i zatrzymał.

[Tomasz Kowalczyk]

Z przyjemnością przeczytałem twój wiersz, Vesper!
Życzę bohaterce utworu, aby puenta spełniła się jak najszybciej!

Pozdrawiam

[lilo]

Nadwrażliwość wywołuje taki poziom stresu, że czasem trudno funkcjonować w rzeczywistości, mocny emocjonalny wiersz

[Vesper]

Tomku, bardzo dziękuję
Spełnienie puenty wiąże się ze swego rodzaju kapitulacją, ale może tak niekiedy trzeba? Odpuścić...


Czasem wręcz zaczyna szwankować ciało, lilo, ale może jeszcze wszystko się unormuje i będzie znośnie. Dziękuję za obecność

[Hanna L.]

Ciekawy wiersz, Vesper
Pozdrawiam

[Krystyna Morawska]

W nocy serce zawsze bije wolniej, ale jest jeszcze tyle rzeczy ukrytych przed nami, dla nich warto...zawsze warto, nawet jeśli to pułapka na ptaki. To nie jest smutny wiersz.

[felicja]

Spodobała mi się pierwsza strofa.
I tego właśnie życzę peelce.

[Mariusz]

Wiersz przypomniał mi pewien epizod z mojego życia. Na szczęście myśli wskoczyły na właściwy tor, a serce zaczęło bić miarowo. Nigdy nie zapomnę tego uczucia, choć podobno byłem nieprzytomny. Może nie do końca zgodnie z intencjami Autorki, lecz można takie doświadczenie przenieść na inny grunt. Pozdrawiam serdecznie.

[księżycowa]

Poruszający wiersz. O wewnętrznym rozedrganiu, rozdarciu z jakim peelka się zmaga
(stąd tytułowe anomalia). Taki stan powoduje utratę kontroli nie tylko nad ciałem. Jesteśmy wyczerpani psychicznie. Towarzyszą nam obawy, lęki, poty, drgawki, huśtawki nastrojów, różnego rodzaju bóle itp a to doprowadza nas na skraj wytrzymałości. Nie jesteśmy w stanie sobie z tym poradzić i czujemy się jak ten ptak w klatce. Wierzę, że ten pokiereszowany, uwięziony "nielot" jeszcze rozwinie skrzydła. Pozdrawiam

[Boogie]

Anomalia, arytmia... Wiersz z sercem i nadzieją. Pozdrawiam serdecznie.