Jesteś moim domem

[Krystyna Morawska]

Do tej pory przechowuję
rembrandtowski kapelusz.

Śmiałaś się wtedy pełną twarzą. Teaz
twój duch wciąż krąży wokół i szepce
do ucha częściej, niż by się wydawało.
Rzeczy martwe posiadają tajemne
związki z życiem.

Dzisiaj wiatr śpiewa psalmy w zielonych
tujach, napełnia drżeniem. Nie wyciągam rąk
ku przyszłym dniom. Poznaję siebie
i pamiętam - pod popiołem żarzy się ogień.

Zostawiam kilka gałązek wrzosu.
Mówiłaś, że to przednia straż jesieni.

[Leon Gutner]

Jak zwykle wiersz bardzo się Leonowi spodobał.
A szczególnie przednia straż jesieni.

Z uszanowaniem L.G.

[Tomasz Kowalczyk]

Piękny wiersz, Wilgo!

Pozdrawiam

[cortessa]

Z przyjemnością przeczytałam Twój utwór, Wilgo!

[Hanna L.]

Wzruszający
Pozdrawiam

[Vesper]

Poruszający, pełen tęsknoty i miłości wiersz
A ostatnią strofę chowam w sercu. Jest przepiękna! Zwłaszcza, że tak bardzo kocham wrzosy...

[Krystyna Morawska]

Właśnie odkryłam, że nikomu nie podziękowałam. Wstyd przeokropny.
Kwiaty dla wszystkich