Sklecony świat

 Moderator: Tomasz Kowalczyk

ODPOWIEDZ
Awatar użytkownika
Krystyna Morawska
Posty: 1450
Rejestracja: czw 04 cze, 2020
Lokalizacja: Toruń

Post autor: Krystyna Morawska »

Są dni, których nie można zapomnieć.

Zamknięta w łupince orzecha
czekam, aż mgła się podniesie
i wszystko zajaśnieje.

Wtedy każda dróżka porośnie trawą,
zapachnie leszczyną. Dzikie kwiaty
sypną pyłkiem - wiedzą, co to znaczy.

Kierowana delikatną ręką losu,
dodaję sobie otuchy. Niech każdy
dom stanie się zielonym ogrodem.

To wizja, która pozwoli raz jeszcze
usłyszeć dziecięcy śmiech,
ale z otwartych ust nic już nie wyjdzie,

tylko czasem ciche westchnienie.
Ostatnio zmieniony pt 02 lut, 2024 przez Krystyna Morawska, łącznie zmieniany 5 razy.
- żeby sędzia nie zaznał radości w sądzeniu -
Awatar użytkownika
Vesper
Posty: 1794
Rejestracja: ndz 31 maja, 2020
Lokalizacja: bardo

Post autor: Vesper »

Wobec dwóch ostatnich wersów każde słowo wyda się banałem... ale jest tak, że czasem - w najgorszych momentach - pomagają nam trwać maleńkie rzeczy: promień światła, odradzająca się natura... Czy to świat sklecony, jak sugeruje tytuł? Coś prowizorycznego i nieudanego? Nie, to po prostu świat. Tak okrutny i piękny zarazem. Świat, który trwa pomimo wszystkiego, wbrew wszystkiemu. Świat, który kiedyś musi się odrodzić także w nas - bez względu na przeżyty bólu i mimo straty, której nic nie wypełni. Możemy też zgasnąć, komuś innemu każąc czuć to, co jeszcze chwilę temu było naszym udziałem - ale na to, jak pisał ktoś bardzo mi niegdyś drogi, na to zawsze jest czas...
I prawda: Są dni, których nie można zapomnieć., ale by to uczynić, by tę pamięć pielęgnować, trzeba wyjść z łupinki orzecha. To się stanie: nie dziś, nie jutro, może nie za rok - ale w swoim czasie, na pewno! Natura i ku nam wyciągnie wiecznie odradzające się, czułe ramiona. I utuli. Żeby znów zakwitły kwiaty i zaśpiewały ptaki... Wystarczy lekko uchylić drzwi, tylko troszeczkę - na szerokość promienia słońca. Reszta się stanie. Kiedyś. Kiedyś...
Awatar użytkownika
Tomasz Kowalczyk
Administrator
Posty: 4451
Rejestracja: wt 10 cze, 2014

Post autor: Tomasz Kowalczyk »

Zawsze dobrze powracać do beztroski, do lat dziecięcych...
wilga pisze: pn 15 sty, 2024 i wszystko zajaśnieje światłem.
Trzeba usunąć rzeczownik.

Pozdrawiam
Każdy jest kowalem własnego losu. Nie każdy Kowalczykiem.
Awatar użytkownika
Leon Gutner
Posty: 7880
Rejestracja: czw 15 kwie, 2010
Lokalizacja: Olsztyn
Kontakt:

Post autor: Leon Gutner »

Są takie dni.
Tyle że wcale nie ma potrzeby ich zapominać. Należy pamiętać dopóki można.
Dopóki nasz ssd sprawnie działa. Albo dopóki ta pamięć nie miesza nam zbytnio w teraz.
A wiersz jak u Wilgi. Może i ciche ale wyraźne westchnienie.

Z uznaniem L.G.
" Każdy dzień to takie małe życie "
Awatar użytkownika
cortessa
Posty: 1361
Rejestracja: czw 05 gru, 2013

Post autor: cortessa »

Ładny utwór z jasną refleksją.
W ostatniej strofie poczułam rym: "pragnienie - westchnienie".
:rozyczka:
Awatar użytkownika
Krystyna Morawska
Posty: 1450
Rejestracja: czw 04 cze, 2020
Lokalizacja: Toruń

Post autor: Krystyna Morawska »

cortesso - poprawiłam - dziękuję.
Tomku, Leonie - :rozyczka:
Vesper - budowanie/sklecenie świata, to zawsze jedna z najlepszych inwestycji - dzięki za ciepłe słowa.
- żeby sędzia nie zaznał radości w sądzeniu -
Awatar użytkownika
Krystyna Morawska
Posty: 1450
Rejestracja: czw 04 cze, 2020
Lokalizacja: Toruń

Post autor: Krystyna Morawska »

cortesso - poprawiłam - dziękuję.
Tomku, Leonie - :rozyczka:
Vesper - budowanie/sklecenie świata, to zawsze jedna z najlepszych inwestycji - dzięki za ciepłe słowa.
- żeby sędzia nie zaznał radości w sądzeniu -
Hexe
Posty: 1151
Rejestracja: pn 05 sie, 2013

Post autor: Hexe »

Piękny wiersz.