Prajs

[Leon Gutner]

Popatrz.
Listopad szczypie zimą w język.
Szuka przewodnika na jeszcze i bardziej.
Ogląda stare kino dla nowych doświadczeń.
Jest czarnobiały a tylko kolor każe zmieniać.

Widzisz.
Z pisania nici. W portfelu pustka.
Odbicie w lustrze tak po prostu jest.
Może dogoni słowa. Albo tylko przegoni.

Spójrz.
Gdyby tak umierać kilka razy więcej.
Najchętniej z braku czasu albo rozstania.
Żadnego dramatycznego końca. Jedynie transfer oddaleń.
I wszystko gdzieś pośrodku. Chociaż ?
Środek lasu nie jest dowodem że to duży las.

Zobacz.
Są piosenki o bezcennych rzeczach. Zupełnie bez wartości.
Nawet te z Notting Hill. Słuchaj uważnie zanim obiecasz.
Będą na kredyt. Pamiętaj.
Inni mają o wiele gorzej.

Nie patrz.
Kup chłód i ciszę na poddaszu.
Rachunki opłać smutkiem.
Przeszłość tam nie zajrzy.
Nigdy więcej.

Za wysoka cena.

[księżycowa]

Bardzo ciekawy środeczek; mianowicie druga, trzecia i czwarta cząstka. Przeczytałam kilka razy i za każdym razem coś mnie ściska w środku. Jakbym tam była i wszystko na swój sposób badała; to odbicie w lustrze, to umieranie kilka razy więcej, ten środek lasu... Można to poczuć, zobaczyć, dotknąć. Bardzo, na tak.

Zastanawia mnie jedynie piąty wers pierwszej cząstki. Przede wszystkim przecinek przed samogłoską. Poza tym czarno-biały, pomimo wersu

Ogląda stare kino dla nowych doświadczeń

biorę/odbieram za pewnik. Przy mocnym JEST z przodu tak mi wybrzmiewa, w związku z czym pisownia wg mnie powinna być z łącznikiem, chyba że podmiot nie chce, nie potrafi konkretnie postawić granicy między kolorami i chodzi bardziej o odcień czarnobiały niż konkret, to wtedy ok. Nie ukrywam jednak, że ten wers jakoś sztucznie mi brzmi. Ale być może, to tylko mój odbiór, może muszę się oswoić. Przeczytałam z przyjemnością. Pozdrawiam Leo.

Ps. Chociaż teraz widzę, że nie stawiałeś przecinków, więc niech jest konsekwentnie.

[Leon Gutner]

Dziękuję Luno za wnikliwą analizę.
Poskutkuje moją uwagą i rozważaniami jak ostatecznie ukształtować te wersy.

Z ukłonami L.G.

[Tomasz Kowalczyk]

Jeżeli z pisania nici, to rzeczywiście gorzej być nie może.
A umiera się tylko raz. Bohater liryczny nie jest kotem. Na ten
moment można się przecież przygotować. W taki sposób, żeby
robić to raz a dobrze, żeby innym było co najmniej przykro.
Cena zapomnienia to za wysoka cena za życie.

Pozdrawiam

[Leon Gutner]

Dziękuję Tomku za obecność pełną refleksji.

Z ukłonami L.G.

[Hanna L.]

Sztuką zrobić to tak, jak napisał Tomek, choć czytam: ,, żeby innym nie było tak strasznie przykro ''.Bardzo w klimacie listopada bez słońca wiersz
Pozdrawiam

[Leon Gutner]

Dziękuję i pozdrawiam Hann.

Z uszanowaniem L.G.

[Mariusz]

Przyjemnie tak się zagłębić w ten wiersz, choć nie wesoło. Klimat, który lubię i znana mi muzyka. Pozdrawiam serdecznie.

[Leon Gutner]

Dziękuję za zagłębienie się Mariuszu i również pozdrawiam serdecznie.

Ukłony L.G.