ósme: pamiętaj, by zdusić żar, nim odrodzi płomień

[księżycowa]

powstaję. światło ma inną drogę, jest zimne. nie rozgrzewaj
ognia, podsycanie nie zatrze śladów pogorzeliska. z dnia na dzień
jestem silniejsza, nabieram popiołu w usta. zlepiony

nie będzie unosił wypalonych słów. niepotrzebne
są wyroki i litanie do fałszywych patronów.

[Krystyna Morawska]

Tajemnicza aura otacza podmiot liryczny. Słowa nadają kształt rozpaczy, która zarazem jest siłą. Szykuje się piękny cykl. Taka refleksja po pierwszych trzech przykazaniach. Pozdrawiam.

[Tomasz Kowalczyk]

Wyobrażam sobie, że Bóg odnajdzie i umieści we właściwym punkcie modlitwy zanoszone do fałszywych proroków. Ci z kolei są bardzo często częścią tej siły, która pragnąc zła wiecznie czyni dobro... Łatwo sie pogubić w swoich intencjach...

Pozdrawiam

[Hexe]

Wiersz jest piękny, pełen refleksji. Tytuł - MEGA!

[Hanna L.]

Jest światło, które ma inną drogę, ale wciąż też jest obawa przed dawnym ogniem. Intrygujący i bardzo prawdziwy
Pozdrawiam

[cortessa]

Świat nie jest już tak jednoznaczny jak kiedyś. Czasami do prawdy dochodzimy, płynąc z prądem. Bardzo wiele zależy od punktu widzenia, od wielu innych czynników. Prawda innym jawi się jako fałsz. Poruszamy się po grząskim bagienku. Piękny utwór!

[księżycowa]

Bardzo wszystkim dziękuję za obecność i podzielenie się odczuciami. Pozdrawiam.