Jewgienij przedwalentynkowo

[Liliana]

Żenia wezwał Skrzydlatego
i rzekł: Krótka piłka –
Walentynki, mój kolego,
będą za dni kilka.

Wypadałoby kobietom
naszym czas umilić
i pokazać, że choć w święto
o nie się troszczymy.

Ja pomysłów mam bez liku,
ale ty rusz kiesą,
całkiem pusto jest w skarbczyku,
więc dorzuć co nieco.

– Na Erato, Loli, Beli
oszczędzać nie będę –
odpowiedział Pegaz Żeni,
po czym ruszył pędem.

Stukot kopyt przerwał ciszę
i wnet na stoliku
pojawiły się złocisze
w srebrzystym nocniku.

Ci, co wcześniej znali Konia
dobrze wiedzą o tym,
że on z dawien dawna kochał
zbytkowne przedmioty.

Lecz to nie czas, aby ganić
za przywary Konia.
Żenia plany mu przedstawił
i zapytał: poniał?

Za chwil parę przyjaciele,
z lekkim błyskiem w oku,
ciut wzmocniwszy się likierem,
poszli do sex shopu.

[Krystyna Morawska]

Liliano, kiedy dopadnie mnie duża fala smutku, mam Twój wiersz. Trzeba się uśmiechnąć - innej opcji nie ma.

[Liliana]

U mnie zawsze możesz liczyć na uśmiech, wilgo.
Dziękuję za miłe słowa. Już myślałam, że pożegnałam się na zawsze z Żenią, a tu niespodzianka - wczoraj przyszedl z wierszem.

[Leon Gutner]

Żenia wiecznie żywy.
Michał żywy Żenią.
Przyjemność.

Ukłony L.G.

[Tomasz Kowalczyk]

Pamiętam, że na wiersze Michała zwróciłem uwagę po przeczytaniu jednego z nich przedstawiających przygody Żeni. Dzięki Jewgienijowi poznałem się z wrzesińskim poetą. Tu, na "Ogrodzie Ciszy"...
A Twoje wiersze, Lilu, bardzo udanie kontynuują wątek wesołej kompanii Piurnonsensowicza.

Pozdrawiam

[Liliana]

Żenia wiecznie żywy.
Michał żywy Żenią.
Przyjemność.

Ukłony L.G.

Mam nadzieję, Leo, że Misza mi z góry kibicuje. Czasem myślę, że może poddaje mi pomysły, bo one pojawiają w niespodziewanych momentach. Pozdrowienia

[Liliana]

Żenia wiecznie żywy.
Michał żywy Żenią.
Przyjemność.

Ukłony L.G.

Mam nadzieję, Leo, że Misza mi z góry kibicuje. Czasem myślę, że może poddaje mi pomysły, bo one pojawiają w niespodziewanych momentach. Pozdrowienia

[Liliana]

Pamiętam, że na wiersze Michała zwróciłem uwagę po przeczytaniu jednego z nich przedstawiających przygody Żeni. Dzięki Jewgienijowi poznałem się z wrzesińskim poetą. Tu, na "Ogrodzie Ciszy"...
A Twoje wiersze, Lilu, bardzo udanie kontynuują wątek wesołej kompanii Piurnonsensowicza.

Pozdrawiam

Dziękuję, Tomku. Mam nadzieję, że trzymam się w konwencji. Pozdrawiam