Widok z pałacowego tarasu

[Marek]

Widok z pałacowego tarasu

Po prawej pola.
Zboże jeszcze zielone
kłosi się

Po lewej las

Wąska, lokalna szosa

Za kilka kilometrów jezioro dzieciństwa
z czystą, jak kryształ wodą

Nurkowaliśmy bez masek
otwarte oczy widziały niewielkie okonki

Powyżej jeziora niewielki pałac

Na tarasie kawiarnia

Dla Ciebie zamawiam deser, sobie lody

Zostawiona mrużysz oczy, zasłaniasz je dłonią
patrząc jak schodzę ku wodzie

Tablice ostrzegają: "Kąpiel wzbroniona.
Woda zatruta pestycydami".

Wracam.
Już tutaj nie przyjedziemy, Mamo.

[Tomasz Kowalczyk]

Odezwało się we mnie wspomnienie dzieciństwa - ryby, raki, czysta woda... I lody...

Pozdrawiam

[Leon Gutner]

Leo też powspominał.
Niewielkie okonki otwarte oczy oj było było .
Końcówka dająca do myślenia.

Z pozdrowieniami L.G.

[Marek]

Dziękuję i miło, że przywołałem wspomnienia; dobre wspomnienia.
Tak Leo, końcówka smutna. Już tam z Mamą nie byliśmy... Ona już w innych stronach.

[Mariusz]

Fajnie się czyta, znów te Twoje klimaty. Z przyjemnością. Pozdrawiam serdecznie.

[felicja]

Wyświetł mi się cały ten film.
Pięknie

[Hexe]

Piękna refleksja. Pozdrawiam

[Marek]

Dziękuję!
Tak Felicjo, to wspomnienie we mnie, jak film!