Migawka

[Maria Nowak]

potrafię nienagannie lśnić pod powieką
jak rytmiczne pulsująca cisza
wciąż zdarza mi się w nią opadać
a wtedy staje się pustką
nie starcza rozpiętości ramion
by mnie ogarnąć
przejrzysta jestem jak kryształ

chłonę konwaliowe poranki
wiosenne burze i drogi bez powrotów
mam swoje spokojne noce
bezpieczne sny
ciepło ściekające z sufitu
solidny fundament

chciałam zbudować dom
z okruszków zbieranych łapczywie
dzień po dniu
ale wiatr mi je rozdmuchał po świecie
i zostało puste miejsce
dla niedopowiedzeń
milczenia
może dla człowieka

jeszcze drętwieją opuszki
kiedy zatapiam się w zapachu
ponad brzegami obecności
dźwięczącej opamiętaniem
kiedy uczę się na pamięć
każdego gestu

trwaj przy mnie
bym nie upadła w ciemność

[Mirek]

nie wiem pewnie sugestia alem nazwał twój wiersz po swojemu widzenie o poranku
w przejrzystym powietrzu w ciszy śpiącego jeszcze świata nie roztupanego obcasami silnikami wiadomościami porannymi peel sobie trwa ze swoimi refleksjami a u stup ma świata kawał i w pejzaż wrysowuje siebie
tak mi się przy kawie duma pod twoim wierszem

[Jacek Sojan]

a gdyby bez _"konwaliowych" i bez _"ściekające" - z sufitu"?...

bardzo kobiece wyznanie, gniazdko - stabilizacja - pewność...
niby stereotyp, ale zawsze można inaczej...
podoba się!
:)
J.S

[Maria Nowak]

Mirku, pięknie Ci się duma, pięknie.

Jacku- bardzo mi miło. konwaliowe zostawię jednak, ściekające przemyślę, choć pewnie też zostaną...
pozdrawiam.

[Sosna]

Bardzo ładnie mi się dzień zaczął :). Właśnie jak Jacek powiedział - kobieco tutaj i przyjemnie. Brawo!!!!. Pozdrawiam

[Mariusz]

Rozsmakowałem się w tym wierszu, piękny on jest.... <img>
Pozdrawiam serdecznie

[Maria Nowak]

Ach, dziękuje Wam ślicznie za te słowa...
Bardzo miło czytać pod swoim wierszem takie słowa.

pzdr.

[Hanna Dikta]

A ja tradycyjnie poszukam w Twoim wierszu perełek. [quote=""Maria Nowak""]potrafię nienagannie lśnić pod powieką [/quote][quote=""Maria Nowak""]nie starcza rozpiętości ramion
by mnie ogarnąć [/quote][quote=""Maria Nowak""]ciepło ściekające z sufitu
solidny fundament [/quote][quote=""Maria Nowak""]jeszcze drętwieją opuszki [/quote] Mimo ze opuszki i powieki trochę ograne, to jednak w Twoich metaforach brzmią dla mnie nowatorsko i ciekawie.
Jak to ja, trochę bym obrała ze słów... Na przykład konwaliowych. Jakoś za słodko.
Pozdrawiam <img>

[Tomasz Kowalczyk]

Zbyt wiele razy czytałem Twój wiersz, żeby się nie wpisać: Przemówił do mnie w całości...

Pozdrawiam

Tomek

[Ania]

Piękny wiersz Marysiu <img>

[Maria Nowak]

Tomku to strasznie bardzo miłe jest, te twoje słowa..
Aniu, Haniu- dziękuje Wam bardzo.