skojarzenia

[alouette]

zapadnięte we mnie
pragnienia
uchronić dziecko
to dać się pogrzebać żywcem

chęć przetrwania
dwie twarze
strach pokazania się
ujawnienia dziecka
czujność psa
strach przed śmiesznością

tragikomedia

[Beata]

Rzeczywiście - skojarzeń mnóstwo. Osiągnęłaś zamiar bo myśli błądzą i wokół samotnej, brzemiennej matki wytykanej palcami, i wokół dziecka, które nosimy w sobie a zabijamy żeby pokazać, jak bardzo jesteśmy... no właśnie - barbarzyńcami?
Bardzo ciekawy pomysł i dobrze zrealizowany.

[Mithril]

Minimalizm i abstrakcja na krawędzi absurdu sięgnęły Tu apogeum…

„1 - zapadnięte we mnie

2- pragnienia

3 - uchronić dziecko

4 - to dać się pogrzebać żywcem

5 - chęć przetrwania

6 - dwie twarze

7 - strach pokazania się

8 - ujawnienia dziecka

9 - czujność psa

10 - strach przed śmiesznością

11 – tragikomedia”

zatem, gdzie jest wiersz?................czy na bazie tego scenariusza, trzeba napisać go samemu?………..bo przy takiej budowie „aneksu do”, przypomina bardziej rozkład zajęć dnia, niż wiersz…

[Beata]

Pozwolę sobie na jeszcze jedną uwagę. "Skojarzenia" - tytuł, luźne myśli, a jednak łączą się. Hmm - można się spierać długo i namiętnie, czy wiersz ma zawsze miękko "płynąć", czy czasem bardziej dotrzeć zawartymi weń myślami, nawet bardzo oszczędnie podanymi (jak tu: skojarzeniami). Nie sądzę, by Autorka popełniał błąd w zapisie, skoro tytuł wyraźnie wskazuje że to skojarzenia. Style pisania są przecież indywidualnym sposobem wypowiedzi.

[Mithril]

Zatem wystarczy dokonać skojarzeniowego zbioru................np, haseł ze słownika lub nazwisk z książki telefonicznej,.....................nazwać przykładowo "skrawki" i też będziemy mieć wiersz?................bo choćby w tym przypadku nie wiem jak by nazwać powyższy, czyta się to jak czkawkę - ale jasne...................przywykłem do tego, że tam gdzie mi się czka innym płynie...

[Ryszard]

Się skojarzyło - z wiersyckiem :

" W internecie na onecie
siedzi baba duby plecie
ecie pecie ecie pecie
w internecie na onecie..."

Za owo skojarzenie przepraszam,
ale cóż robić : "skojarzenie nie wybiera" jak mawia pojeta <img>

[Tomasz Kowalczyk]

Dzięki uwagom Beaty i Mithrila Autorka może wyciągnąć dla siebie pożyteczne wnioski.
[quote=""Ryszard""]" W internecie na onecie
siedzi baba duby plecie
ecie pecie ecie pecie
w internecie na onecie..." [/quote]

http://www.strefaciszy.grupy-dyskusyjne ... 0/3836.htm

Pozdrawiam

Tomek

[Ryszard]

:oczy: OK <img>

[Mirek]

mnie Skojarzenia się skojarzyły z hm ... książka pani Terakowskiej Ono
wiem że nie na temat ale tak mnie się pomyślało

[Beata]

Czkawka? Świetne skojarzenie Mithrilu <img> Ale chyba sporo przesadziłeś stawiając tezę, że wiersz alouette to kompletny bezład bo gdyby tak było nie byłoby w tym "zbitku" żadnego sensu. A jest.
Mirek dodał fantastycznie drugie - książka Terakowskiej pierwszorzędnie wpisuje się w sens utworu alouette.

[Mithril]

"...................przywykłem do tego, że tam gdzie mi się czka innym płynie..."

[Beata]

ależ już to wiem(y) <img>

[alouette]

Moi drodzy, powiem tak: dla mnie jest to spójne i logiczne, wprost do celu, bez zbędnych lirycznych wstawek, które tutaj wcale nie muszą się pojawić, by tak jak zrozumiała Beata, zastanowić się co ze sobą robimy, dlaczego zabijamy w nas to co najcenniejsze, np. dziecięcą wrażliwość, itp. Ten wiersz jest bardzo uniwersalny w przesłaniu. To tyle.

[Dante]

Hm, muszę się zgodzić z Mithrilem i spytać : gdzie tu wiersz, gdzie tu poezja ??
Nadmierna lakoniczność, i słowosknerstwo skutkujace czystą wyliczanką bardziej mi pasują do ogłoszenia prasowego albo plakatowego manifestu.
Zawsze wydawało mi sie,że wiersz ma wyrażać jakies uczucia , tworzyć jakąś atmosferę, być poezją, a nie tylko tekstem wyliczająco-oznajmującym, nawet jesli nazwiemy go "Skojarzenia"

To oczywiście moje odczucie, może dla kogoś będzie to wiersz przegadany <img>