Na Turbacz

[Fred]

Na Turbacz

Zakolnymi ścieżkami stromymi wśród lasów,
idą bracia stryjeczni by zażyć wywczasu;
to się mienią na słońcu, to w cieniach się kryją,
zawierzając swój ciężar wysłużonym kijom.

Idą w głębię zieloną zaduszną i skwarną,
by po drodze steranej zagubić niezdarność.
Lato mości polany świetliście, bezgłośnie,
słońce promień przez liście przecedza zakośnie.

Lotne muchy błyskliwe na przekór ich doli,
wokół głów tańczą koła wiecznych aureoli;
bujne zioła co nigdy nie widziały kosy,
stroszą źdźbła zzieleniałe od soczystej rosy.

By się krótkim posiłkiem umocnić drobinę,
naszli pień, co odnalazł w cieniu swój spoczynek.
Aż dobrnęli do celu u szczytu Turbacza,
co dziobiastym schroniskiem o niebo zahacza.

Szlak się wije w dolinę jako jęzor smoczy,
chcą coś szczytom powiedzieć, lecz nie wiedzą o czym.
Ledwo oczy nacieszą świetlistym widokiem,
wzdłużne cienie im każą powracać przed zmrokiem.

Popołudnie zachodom niemrawo przyświeca,
ciężar drogi powrotnej dźwigają na plecach,
trud podwójny utrwala braterskie ich więzi,
wśród paproci skrzydlatych, rozświetlnych gałęzi.

[skaranie boskie]

Iście to Waść po mistrzowsku skomponowałeś.
Sam imć Mickiewicz nie powstydziłby się tak układnej strofy.

Pozdrawiam <img>

[Anonymous]

:wielkie bravo: :wielkie bravo: :wielkie bravo:

Mistrzostwo.

Gratuluję.

[Fred]

Inspirowałem się niekoniecznie Mickiewiczem, ale kimś innym, no ale cieszę się, ze się podoba :)
Dzięki :)

[Jan Stanisław Kiczor]

Fredzie drogi. Domyślam się, że ta inspiracja to, wypisz, wymaluj, Bolesław Leśmian.

Trudno się nawet czegoś czepnąć. Nie dajesz Fredzie, krytykom, pożywki. To jakże oni żyć mają?

[Fred]

[quote=""Jan Stanisław Kiczor""]wypisz, wymaluj, Bolesław Leśmian.

Trudno się nawet czegoś czepnąć. Nie dajesz Fredzie, krytykom, pożywki. To jakże oni żyć mają?[/quote]
Aż tak ci sie podoba?
nie do wiary.
Tym niemniej cieszę się i dziękuję :) :ukłon:

[Tomasz Kowalczyk]

[quote=""Jan Stanisław Kiczor""]Nie dajesz Fredzie, krytykom, pożywki. To jakże oni żyć mają?[/quote]
Będą głodni i bez butów... Oj, doloż ty doloż... <img>
:wielkie bravo: :wielkie bravo: :wielkie bravo: za wiersz...

Pozdrawiam

Tomek

[Sosna]

Świetne!!! Oj przypomniałeś mi tym tekstem moje tegoroczne wędrowanie, tyle że po Sudetach. Pozdrawiam :wielkie bravo:

[Fred]

No wszystkim się podoba, jak widzę.
Tylko krytyków żal. :włosy:
Dzięki :ukłon:

[Mariola Kruszewska]

No fakt, sporo neologizmów i stylistyka sprzed lat. Przykro mi, Fredzie, ale mnie ten wiersz też się podoba.

[Zofia Marks]

[quote=""Fred""]Na Turbacz

Zakolnymi ścieżkami stromymi wśród lasów,
idą bracia stryjeczni by zażyć wywczasu;
to się mienią na słońcu, to w cieniach się kryją,
zawierzając swój ciężar wysłużonym kijom.

Idą w głębię zieloną zaduszną i skwarną,
by po drodze steranej zagubić niezdarność.
Lato mości polany świetliście, bezgłośnie,
słońce promień przez liście przecedza zakośnie.

Lotne muchy błyskliwe na przekór ich doli,
wokół głów tańczą koła wiecznych aureoli;
bujne zioła co nigdy nie widziały kosy,
stroszą źdźbła zzieleniałe od soczystej rosy.

By się krótkim posiłkiem umocnić drobinę,
naszli pień, co odnalazł w cieniu swój spoczynek.
Aż dobrnęli do celu u szczytu Turbacza,
co dziobiastym schroniskiem o niebo zahacza.

Szlak się wije w dolinę jako jęzor smoczy,
chcą coś szczytom powiedzieć, lecz nie wiedzą o czym.
Ledwo oczy nacieszą świetlistym widokiem,
wzdłużne cienie im każą powracać przed zmrokiem.

Popołudnie zachodom niemrawo przyświeca,
ciężar drogi powrotnej dźwigają na plecach,
trud podwójny utrwala braterskie ich więzi,
wśród paproci skrzydlatych, rozświetlnych gałęzi.[/quote]

Leśmianowskie klimaty mistrzowsko oddane, lecz pozwolisz mi Fredziu pomarudzić trochę?

[Fred]

[quote=""Zofia Marks""]pozwolisz mi Fredziu pomarudzić trochę?[/quote]
Marudzenie jest w tym miejscu jak najbardziej dopuszczalne.
:łoj: