na chwilę być

[deszcz_on]

[size=99px]na chwilę być
[/size]

gdybym mógł przenikać dłońmi
w pełne miasto ludzkich myśli
być żywą pieśnią księżyca
budząc wschód rosą skrzypiec
kołysać do łóżek zmierzchu
niewidzialną mocą wiatru

skrzydłach unosić samotność
rozmywając chmurą szczęścia
opoką dla zbłąkanych dusz
zaklinaczem zimnego strachu

nazywaj mnie spokojem
broniącym Cie od gniewu

nazywaj mnie ulotnością
bo w imię chwili przepadam

[Anonymous]

[quote=""deszcz_on""]gdybym mógł przenikać dłońmi
w pełne miasto ludzkich myśli
być żywą pieśnią księżyca
budząc wschód rosą skrzypiec
kołysać do łóżek zmierzchu
niewidzialną mocą wiatru

skrzydłach unosić samotność
rozmywając chmurą szczęścia
opoką dla zbłąkanych dusz
zaklinaczem zimnego strachu[/quote]

Jak dla mnie nadmiar takich określeń, przez co wiersz nie brzmi ciekawie językowo. Natomiast 2 ostatnie dwuwersy podobają mi się <img>

[blazej01]

dla mnie też tylko dwa ostatnie wersy.

[Tomasz Kowalczyk]

[quote=""deszcz_on""]skrzydłach unosić samotność [/quote]
Czy nie powinno być: "na skrzydłach"?
[quote=""deszcz_on""]nazywaj mnie ulotnością
bo w imię chwili przepadam[/quote]
Ostatnie dwa wersy światełkiem w tunelu. Od czegoś trzeba zacząć.

Pozdrawiam

Tomek

[Mariola Kruszewska]

Wyróżnię te same ostatnie wersy i frazę [quote=""deszcz_on""]gdybym mógł przenikać (...)
w (...) miasto ludzkich myśli[/quote] choć to po wycięciu pełnego zmienia sens.

[Mariusz]

Wiele uwag, ale widzę też tu sporo poezji... Pozdrawiam serdecznie

[blazej01]

poezji może i sporo ale zero zainteresowania autora tym co sie dzieje tutaj.

[Anit]

[quote=""deszcz_on""]

nazywaj mnie ulotnością
bo w imię chwili przepadam[/quote]

za ten fragment :ukłon: