Powiedziałaś mi - dobranoc

[Beata]

Dałam się ponieść filozoficznej, ale jakże ciepłej refleksji. Zabieram z tego wiersza ukołysanie nastrijem - szczególnie podoba mi się zabieg łączący pierwszą i drugą strofę - niczym dostojne wahadło w zegarze pamiętającym przodków; w następnej kolejności poetycki opis świata z kobietą w tle. Ona odgrywa tu niebagatelną rolę, jest katalizatorem wszystkich dobrych skojarzeń. W przeciwieństwie do halnego, który wyzwala nerwowe napięcie, ale ... jak to u krakusów. Z takich napięć rodzą się jedyne w swoim rodzaju opowieści <img>