to nic

[Hanna Dikta]

spóźniłeś się zaledwie o jedno
życie, zaparowane tramwaje donikąd
i zimne lato, po którym padało
w niej przez wszystkie jesienie.

o krótkich sto lat samotności.

to nic, powtarzasz, że w trzecim
akcie już tylko krzesło z dostawki
i wynajmowane na raty sufity.

wieczność zgniatana
w kwadranse

[Anonymous]

a kropki nie powinno być na końcu?

"wieczność zgniatana
w kwadranse" - ja bym zmieniła pierwsze słowo na Hania, bo naprawdę czas przestaje być istotny, kiedy ma się do czynienia z twoimi tekstami. początek tylko trochę hmmm... trzyma w niepewności, bo to:

spóźniłeś się zaledwie o jedno
życie,

jakbym już gdzieś czytała. potem jest coraz lepiej. podoba mi się zestawienie życia z tramwajem i jednocześnie ta samotność, która w tramwajach się rodzi.

[Irena]

Jest taka rapowa piosenka Chada i Phi...Przyrzeknij, że nie spóźnisz się o całe życie.
Chyba nie ona była inspiracją do napisania wiersza.

[quote=""Hanna Dikta""]powtarzasz, że w trzecim
akcie już tylko krzesło z dostawki
i wynajmowane na raty sufity. [/quote]

Tak jakoś, tylko to dzisiaj.


Serdecznie.......................................Ir

[Anonymous]

Czasem to nic powtarza się tylko pod publikę, a na widowni jeden widz.
Czasem to nic, to jedyne sensowne, choć ułomne, antidotum na to wszystko.
Czasem to nic, to nic, bo szczęśliwym bywa się nawet na dostawce.

Piękny, smutny wiersz, Haniu.

Pozdrawiam <img> .

[nancy]

zastanowiło mnie "o krótkich"nie wiem do czego odnieść.
niby (jak zwykle subiektywnie) w tym momencie samo "prze-czyta-ło-się" o krótkie sto lat samotności.
bardzo kobieco. ten deszcz przez wszystkie jesienie.
trzeci akt. <img>

[megi]

Bardzo mi się podoba :ukłon:

[quote=""Hanna Dikta""]
o krótkich sto lat samotności.

to nic, powtarzasz, że w trzecim
akcie już tylko krzesło z dostawki [/quote]pogrubiony wers wyhamowuje płynność czytania, zastanawiam się, czy nie lepiej byłoby bez kropki. Albo bez entera. Albo bez 'że'
tak sobie gdybam:

o krótkich sto lat samotności
powtarzasz to nic. w trzecim akcie
już tylko krzesło z dostawki
i wynajmowane na raty sufity.

[Pędrak]

Podoba mi się, ale tylko wtedy, gdy staram się myśleć jak kobieta. A to na dłuższą metę męczące

Pozdrawiam.

[Anonymous]

[quote=""Irena""]Jest taka rapowa piosenka Chada i Phi...Przyrzeknij, że nie spóźnisz się o całe życie.[/quote]

Zadziwiasz mnie Ireno

Co ja mogę napisać Haniu? Nie chcę brzmieć nieszczerze, ale znowu jestem poruszony. Może tylko tę wieczność zamieniłbym na inne słowo, a poza tym jest super. Tramwaje, Marquez, sufity. Jest klimat, kwiatek <img>

[Anit]

Ten Twoj klimat jest magiczny , każe wracać i wracać i wr :ukłon: acać...

[Hanna Dikta]

[quote=""anima""]a kropki nie powinno być na końcu?
[/quote] Czytuję ostatnio sporo współczesnej poezji i zauważyłam, że nie stawiają kropek na końcu. ;-) Pięknie dziękuję i pozdrawiam :-) [quote=""Irena""]Tak jakoś, tylko to dzisiaj. [/quote] Cieszę się, że coś wybrałaś. Dziękuję i pozdrawiam :-) [quote=""nancy""]o krótkie sto lat samotności.[/quote] Przyznam, że pisząc, miałam moment wahania. Chyba obie wersje poprawne, zależnie od tego jak potraktujemy cytat. Dziękuję i pozdrawiam :-) Cieszę się. Nad wiecznością też główkowałam przed publikacją, ale trudno znaleźć bardziej adekwatne słowo. Pomyślę. Dzięki!

[Anonymous]

[quote=""Hanna Dikta""]Cha, cha, cha. Wyobrażam sobie, jak męczące musi być myślenie jak dwudziestoletni mężczyzna.[/quote]

Ja Ci mogę zdradzić, że jest to wyjątkowo nieskomplikowana czynność

[Pędrak]

[quote=""Hanna Dikta""]Wyobrażam sobie, jak męczące musi być myślenie jak dwudziestoletni mężczyzna.[/quote]

Lepiej sobie tego nie wyobrażać :-D

[Hanna Dikta]

No dobra, nie będę. <img>

[Mirek]

wieczność zgniatana
w kwadranse

można i tak ale spektakl trwa przecież

[tsm]

wieczność zgniatana w kwadranse- albo wieczność pakowana w kwadranse minut tylko jakich no pewnie gorzkich wnioskując po wierszu albo wieczność niszczona przez cykl kwadransowaty <img>
wiesz co haniu to co na początku uwodziło mnie w twojej poezji teraz sprawia kurcze że wiem mniej wiecej co będe czytał jak zobacze wiersz...dla mnie stałaś się za bardzo przewidywalna po kilkunastu wierszach..rozumiem..temat..rozumiem styl..rozumiem maniera ale kurcze ciągle wokół tego samego, wiem że w jakiś sposób odkrywczo bo za każdym razem...inaczej ale jednak odsłona tego samego w różny sposób..przepraszam jeśli uraziłem