do poetki

[ponury jerzy]

miast się zasłaniać ciężką pracą
słowami popieść po mistrzowsku
nie zawsze w sercu bywa lato
czasami dotknie palec boski

lecz to nie powód by drzeć szaty
dostrzegać wszystkie świata kresy
wypełniać łzami pustkę naczyń
i ciemną myślą jeszcze grzeszyć

może powinnaś wyjść na przeciw
odnaleźć radość w słowach geście
zostawić w tłumie przykre rzeczy
bo na tej ziemi gościem jesteś

więc co jest w stanie Ciebie dotknąć
i jaki piołun wlać Ci gorycz
gdy serce Słowem jest spełnione
to bez znaczenia są Viktory

[stary krab]

Ładnie. Ambitny tekst i zgrabne wersy.
Ten jeden jakby niższego lotu.
i jaki piołun wlać Ci gorycz

<img>

[Fred]

[quote=""ponury jerzy""]może powinnaś wyjść na przeciw
odnaleźć radość w słowach geście
zostawić w tłumie przykre rzeczy
bo na tej ziemi gościem jesteś [/quote]
To chyba najlepsze w tym wierszu :)

[stary krab]

tak, to jest bardzo dobre. <img>

[ponury jerzy]

dzięki za komentarze
tekst pisany w tzw błysku w wierszowanym dialogu
uznałem że może egzystować samodzielnie
wiem, że za Ciebie i Ci mogę być rozstrzelany ale w tym wypadku pisanie to odnosiło się do konkretnej osoby

<img>

pozdrawiam

czy jest ktoś w stanie Ciebie dotknąć
albo zniesmaczyć jakaś gorycz
gdy serce Słowem jest spełnione
to bez znaczenia są Viktory

[Panterka]

bardzo zgrabnie i z polotem .. <img> <img>