...Pokłon Niestrudzonemu Ułomkowi

[Mithril]

codzienność chleba jest czymś tajemniczym
przełamywalnym okruchem pojednania z głodem wiedzy
przyporządkowanej skrajnemu ubóstwu

wypiek pachnący każdą szerokością geograficzną
jest komponentem skromnego radła
snopem ziaren wypielęgnowanych modlitwą ziem
i rąk namaszczonych znojem

w czerstwym ogniu łakomstwo ulatuje prochem
z którego powstały słowa przed ostrzem krzyża
pierwszej kromki razowego pokłonu sytości

i śpiewu zarannych kos do południowego mleka

[Jolanta Kowalczyk]

Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba. Podnoszą z ziemi przez uszanowanie. Dla darów Nieba.... Tęskno mi, Panie...

Cóż pozostaje mi jeszcze powiedzieć? Piękny, i ciepły jak wyjęty chleb z pieca, wiersz, Jarku!

[img]http://klp.pl/admin-malarstwo/images/grafiki/6905.jpg[/img]

Pozdrawiam

Jola

[Tomasz Kowalczyk]

Chleba naszego powszedniego...
Piękny wiersz.

Pozdrawiam

Tomek

[Maria Nowak]

Piękny tekst. Ale żeby w pełni go pojąć muszę zostać dłużej, ciszej... Wrócę.