Forum literackie Ogród Ciszy

'lubię moją samotność zawieszoną wyżej niż most rękoma obejmujący niebo'*



bezsennością uśmiecha się zachłannie
do nieba wyblakłym kolorem granitu
przechyla głowę naiwnym gestem
niby lekkością świtu strąca
z włosów strach

czerwienie strunami światła
obejmują jej białą szyję
a to co nią było teraz rozprasza się we mgle
jak szmer słów w chłodnej woni jaśminu

przejrzysta część świata niedotykalnych barw
po drugiej stronie księżyca
skupia ją w źrenicach chmur
w drobinach ust
w nicość



[size=99px]
*cytat pochodzi z wiersza Haliny Poświatowskiej[/size]

Dałem się zauroczyć, tym wierszem i tym jaśminem...kłaniam się nisko Stokrotko.

Stokrotko i ja jestem zauroczona Wiersz przepełniony takim cieplem i paletą barw, że...posiedzę tutaj troszkę

Bardzo delikatny i nastrojowy wiersz.

[quote=""Stokrotka""]niby lekkością świtu strąca
z włosów strach [/quote]czytam sobie bez pogrubionego

Zadumałam się - ładna liryka. Pozdrawiam

tuli tuli tuli tuli tuli tuli tuli

Delikatna impresja z nutką erotyzmu.
[quote=""Stokrotka""]a to co nią było teraz rozprasza się we mgle [/quote]
Zdecydowanie czyta mi się lepiej bez wytłuszczonego słowa.
[quote=""Stokrotka""]bezsennością uśmiecha się zachłannie
do nieba wyblakłym kolorem granitu
przechyla głowę naiwnym gestem [/quote]
Tutaj zastosowałabym imiesłów czynny: pochylając w celu
uniknięcia czasowników w tej samej formie osobowej.

Pozdrawiam

Jola