Forum literackie Ogród Ciszy

Do poezji

opowiem ci o inskrypcjach
które niegdyś krzywiły się
przed kocimi oczyma

niepewność wyrusza poza nimbus
kryje się a potem znów powraca
by ciemiężyć serce
los nie chce odkłamać tej historii

opowiem o tańczących łzach
śpiewającej róży
jak w niezupełnym czasie zagubiła się
z braku zrozumienia
a przecież nie chciała i tak tęskni

nie zakazuj wracać do wspomnień
nie zawsze gdy świeci słońce
pada deszcz
więc warto odkopać skarby życia



Poezjo

osadzasz się na dnie umysłu
potem spływasz do serca
i patrzysz przez sito
więc bądź koszem pełnym
świeżych owoców

pieprzem z Jordanii poczęstuj
tych co trzeba
niech żadne licho nie porywa
bo gdzie opętani tam z ziemi powstaną

przyjdź z Ziemi Greckiej
wraz z malarzami i rzeźbiarzami
uspokój niebieskie powieki
inką z mlekiem zacznij malować

sokiem z cytryn obrazów nie częstuj
bo i tak nie zdejmą z siebie szarości



Z pożądania

słucham ciszy zrodzonej
z dwóch czerwono- zielonych gołębi
z niezaspokojenia ust
powietrze jest smętniejsze

czekam aż minie burza
w której połykam słowa chytrego lisa
i nie wychodzę poza ramy swoich ramion
do kolorów czerni i czerwieni

jest taka biała jak w moim wierszu
teraz wiecie jak bardzo trudno o ciszę
tak cisza
uwidacznia się na zielonych liściach
i krzywi się na pożądanie

Wiersze dosyć dobre. Niezły warsztat. Zręczna wersyfikacja, ekspresyjne obrazy. Myślę, że Autorka jest na dobrej drodze, ale musi uważnie obserwować świat, dużo czytać, zdobywać doświadczenia, by to co pisze miało większą warstwę refleksyjną i było bardziej przekonujące, odnoszące się do konkretu. Proszę pisać dalej.
Stefan Jurkowski