Forum literackie Ogród Ciszy

leczę jesiennym świerszczom rany*,
ból odejmuję jak szeptucha,
świerszcze to ludek muzykalny,
przyjemnie będzie go posłuchać

w długie wieczory, zimne noce,
kiedy w kominku żar wygaśnie,
a ja przykryta ciepłym kocem
popłynę w sen wraz z ich cykaniem.

a we śnie ty, odnaleziony,
i świat w odsłonie całkiem innej,
ogromne serce trzymasz w dłoni
i mówisz - jestem ci to winien.

cicho, kochany, nie płosz szczęścia,
cieszmy się sobą, po co zwlekać.
słyszysz? to dla nas grają świerszcze,
w ich grze miłości dawnej echa.

niech to, co było znów rozbłyśnie,
niech wrócą czasy wspólnych wyśnień.



* słowa z wiersza Jolanty Zarębskiej