Forum literackie Ogród Ciszy

Nie zabieraj mi bliskości, która była
rozmarzeniem, ukojeniem, błogą ciszą
i przystanią w chwilach zwątpień, w mrocznych chwilach.
Tej bliskości nie zastąpię żadną inną.

A tu jesień, wkrótce chłody i przymrozki
zwarzą kwiaty na ostatniej późnej róży,
na próg wejdą nowe smutki, nowe troski.
Kto potrafi je oswoić, kto wywróży

lepsze jutro i łut szczęścia na osłodę?
Kto przytuli moich marzeń ciche szepty?
Iskiereczka już nie mruga, wygasł ogień.
Wiatr zza szyby odpowiada: nie ty, nie ty!

Więc się stało, bierzesz bliskość i odchodzisz,
teraz, zaraz, bez odwołań, bez powrotów.
Chowam gorycz i szerokiej życzę drogi,
dziś samotność będzie spać przy moim boku.