Filuterna

[szelestek]

Samotny, wieczorny spacer bożonarodzeniowy. Zamierzchłe, jak mój świat, osiedle ("choć świat to jeszcze młodzik"), samotność każdego bytu, abstrakcyjność istnienia. Wracając, filuterna myśl na widok pozostawionego zapalonego światła w moim oknie: "Ach, więc to ja jestem tą Świadomością, która w Świetle ma mieszkanie...".