Kto jeszcze nie, koniecznie

[Mariola Kruszewska]

Kto jeszcze nie miał okazji obejrzeć "Jasminum" Jana Jakuba Kolskiego, niech nadrobi tę zaległość, jeśli lubi poezję. Także tę w obrazach. Fabuła pewnie znana, tyle się o tym filmie mówiło - do cichego klasztoru przybywa pani konserwator zabytków z kilkuletnią córką. I klasztor przestaje być cichy. A tak naprawdę to film o miłości, różnej i różnie pojmowanej, z przesłaniem, że nikt wobec tak potężnej siły nie umie pozostać obojętny. O świętości i posłannictwie, zawierzeniu. Ale nie spodziewajcie się tu ckliwości. Jest liryzm, cudowna muzyka Zygmunta Koniecznego, zaduma i optymizm a wszystko to splątane potężną dawką humoru. Humoru ciepłego, a to za sprawą głównie małej Gieni, która jest narratorką opowieści. Niektóre jej powiedzenia ("A co się dziwisz?") przechodzą już do języka codziennego. No i jest to film, który dobrze się kończy, a ja lubię happy end.
Plusy: genialny Janusz Gajos, genialna mała aktorka (pamiętam potwornie drewniane dziecko z "Wiedźmina"!), scena plecenia warkoczyków dziewczynki przez dwóch dorosłych facetów w habitach, delikatne podteksty z kaczuszkami (niezamierzone, rzecz jasna) i nade wszystko klimat, którego w słowach nie potrafię opisać.



Dziś na TVP Kultura 18.15

[Jan Stanisław Kiczor]

Dziękuję Ci Emde, bo byłby mi "uciekł", a film za wszech miar wart obejrzenia, co też i uczyniłem. I wszystko co napisałaś się zgadza.
Jeszcze raz dzięki. :kwiat:

[Elunia]

Nie za darmo w 2011 roku Jakub Kolski dostał Odznaczenie (Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski za "wybitne zasługi dla kultury narodowej, za osiągnięcia w twórczości artystycznej oraz działalności dydaktycznej")

[ALUTKA]

Afonia i pszczoły - tez niczego sobie - ale Jasminum - pięknie się dziwi:)

[Mariola Kruszewska]

Cieszę się, że "zmusiłam" do oglądnięcia, Janie Stanisławie. <img>
Ja się na Jasminum zawsze wzruszam piękną postacią brata Zdrówko.