Forum literackie Ogród Ciszy

Często się zdarza, że nie rozumiem wierszy, które czytam na portalu. Stąd często niemożność wydania oceny, choć zaglądam tu stale. Czasami zadaję pytanie o sens jakiegoś fragmentu, ale zwykle nawet autor nie może mi odpowiedzieć, o co chodzi. Chciałbym was, jako osoby doświadczone i zapewne oczytane (część zapewne ukończyła filologię polską lub pokrewne kierunki), poprosić o jakieś wskazówki, jak docierać do sensu wiersza. Często widzę, że ktoś proponuje jakieś zmiany w wierszu innej osoby, ale tak naprawdę nie mogę uchwycić ani pierwotnego zamierzenia ani sensu zmiany... niepokoi mnie to, może poezja nie jest dla mnie?

Nie czytaj po wierzchu, czytaj w głąb, kojarz, twórz nie jeden obraz a wiele. Pod koniec czytania - powstanie spójny wizerunek lub jedna spójna myśl.
Poezja to zabawa w skojarzenia, po niej następuje dziwne porozumienie między twórcą i odbiorcą. Każdy mysli coś innego, bo inne są ich doświadczenia, ale CZUJĄ podobnie. Na tym wspólnym czuciu każdemu twórcy zależy.
Teorii - co to metafora, dlaczego dopełniczówki są złe, dlaczego nie wolno powtarzać tych samych wyrazów - musisz nauczyć się sam. Internet to kopalnia wiedzy, więc korzystaj, może to wcale nie jest takie trudne.
Jeszcze coś na zakończenie - żeby utwór był artystycznie dobry - forma musi być bez zarzutu, a temat omawiany - przemyślany i przezyty. Powodzenia :)
ps/ zabrałam część wykładu, bo zajmował za dużą przestrzeń :)

Dziękuję, bardzo mi pomogłaś :)

Przy okazji, dzięki Tobie trafiłem na ciekawy tekst:

http://e-poezja.pl/teoria/metafora_dopelniaczowa

Dużą pomocą w interpretacji jest tytuł, często mówi wprost o czym jest wiersz, ale uwaga! może być metaforą lub użyty ironicznie może podpowiadać coś zupełnie odwrotnego.
W wierszu są słowa klucze, które działają jak drogowskazy, autor umieszcza je tak, żeby czytelnik trochę się nachodził, ale w rezultacie doszedł tam gdzie chce autor. Czasem mu się to nie uda, bo nie oszukujmy się, na forach poetyckich sporo jest utworów źle napisanych i czytelnik interpretuje inaczej, niż autor sobie wymyślił.
Obrazy i skojarzenia, o których pisała już Latima są bardzo ważne, czasem wydają się oderwane od treści wiersza, niekiedy nawiązują do wydarzeń historycznych, znanych postaci, filmów, przysłów, literatury lub malarstwa - szukaj w google wiadomości i obrazów.
Bardzo ważną wskazówką, co autor chciał w wierszu powiedzieć jest końcówka, bo autor lubi do końca być tajemniczy.
Szukam w wierszach drugiego dna, innych interpretacji niż ta pierwsza, która rzuca się w oczy i może być tylko atrapą, może chodzić o coś zupełnie innego. Czytam między wersami, to co autor podaje na tacy to nie wszystko, zwykle zostawia wolną przestrzeń i istotne jest to co sama sobie dopowiem, co autor chce, żebym pomyślała, poczuła.
Trzeba uważać na przerzutnie, słowo poniżej zmienia czasem diametralnie wymowę wersu powyżej.
Czytaj kilka razy, fragmenty i całość, może poczujesz 'magię' płynącą spośród słów, wiersz do ciebie sam przemówi.
Ważny jest nastrój wiersza, ten trzeba po prostu wyczuć.
Zadaj sobie też pytanie kim jest podmiot liryczny, co go boli a co cieszy, co przeżył, czego pragnie, do kogo się zwraca. Postaw się w jego sytuacji.

Co do poprawek w wierszach:
w rymowanych chodzi głównie o rymy, rytm, akcenty, dobór właściwych słów, wiersz powinien się płynnie czytać.
w białych też jest ważne, aby wiersz dobrze się czytał a wersy zapadały w pamięć, nie powinien zawierać niepotrzebnych słów, które dają efekt 'przegadania' lub układają się w wymyślne nic nie mówiące figury, są zgrane lub nietrafione.
Poprawki nie powinny ingerować w myśl autora, w treść, w przesłanie, w to, co chciał powiedzieć. Jeśli nie rozumiesz, po co je wprowadzono, czytaj głośno obydwie wersje, posłuchaj jak brzmią. Tu też uwaga! bo poprawiona wersja nie zawsze jest lepsza ;)

Z tym jest różnie, czasem autor układa wiersz w zagadkę z ograniczoną ilością rozwiązań, wtedy ważne jest, czy trafisz na odpowiednie skojarzenie. Kiedy indziej wiersz jest tak luźną refleksją, że u każdego porusza w duszy co innego. Niekiedy w głowie po przeczytaniu zostaje tylko wrażenie albo emocja nie dająca się wprost nazwać. "Świetny kawałek, tylko o czym to jest"?