Forum literackie Ogród Ciszy

Gdzie by to nie było, wszędzie i zawsze jest obca, spóźniona i jakby zapóźniona. Jakoby jej uciekł pociąg, autobus, koleżanki, koledzy. Uciekł czas. Uciekli, uciekły, uciekło. Wszyscy i wszystko.
I jeśli nawet wyjrzy przez okienko, nic innego nie zobaczy, nie usłyszy, tylko potwierdzenie, że wszystko jest hen daleko. A tam się dzieje. Dużo i dobrze. Świat w kolorach biegnie wielokierunkowo. A nad nią ustanowił kata, zamek z klatką i dogorywaj. Ot, taki był wywód wróżki, a to jak wyrok działa.

Podobno wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma.

Tak powiadają i chyba nie mijają się z prawdą.

Znaczy, że nie miejsce jest problemem, tylko człowiek, który gdzie by się nie pojawił, tam wszystko spapra, swoją nieumiejętnością wykorzystania tego co daje los, cieszenia się z tego co posiada. I winy zawsze szuka w innych ludziach, w niesprzyjających okolicznościach, w mijającym zbyt szybko czasie.
Co zrobić, żeby nie czuć się obco?
Zaprzyjaźnić się ze sobą, nie kreować się na ofiarę. Przestać czekać aż coś samo spadnie z nieba, wziąć sprawy we własne ręce, nauczyć się żyć chwilą, tu i teraz.
Łatwo napisać, trudniej zrobić.

megi pisze:Łatwo napisać, trudniej zrobić.

Otóż to.
Niekoniecznie musi spaprać, ale...
Zostawię temat bez trzepania dywanów. Dzięki megi za punkt widzenia.