Karol Maliszewski - Starzy mężczyźni prowadzą rowery

[telfor]

Starzy mężczyźni prowadzą rowery


Starzy mężczyźni prowadzą rowery
ty pośród listów
jak zeszłoroczny ptak w stosie liści
stwardniała gruda minionej przestrzeni
starzy mężczyźni prowadzą rowery
przez park pusty przez jałową mgłę
kaszel przebija włochate milczenie
róża kolce na zwiady wysyła
ku twarzom szorstkim zapatrzonym
we wzory na sukienkach żon tam
gdzieś w mijanej gęstwinie

Idą teraz żwirowym nasypem
wskakując niezdarnie na skrzypiące siodełka
widzę ich z pociągu
tutaj w szczerym polu
decyzje podejmuje ten w tłustym berecie
dokąd droga prowadzi

adejbożezdrowie
jadziemynaodpust
cojewbolichowie

Starzy mężczyźni prowadzą rowery
skrajem pola nieśmiało jakby resztką
należnego świata
i maleją oddalą szarpnięciem wagonu
ty kiwasz ręką
czy ja to czynię nie ma znaczenia
ani rozdwojenia

Starzy mężczyźni siedzą na kamieniach



Karol Maliszewski