Forum literackie Ogród Ciszy

Śmieszne

Jak to jest być człowiekiem
spytał ptak

Sama nie wiem
Być więźniem swojej skóry
a sięgać nieskończoności
być jeńcem drobiny czasu
a dotykać wieczności
być beznadziejnie niepewnym
i szaleńcem nadziei
być igłą szronu
i garścią upału
wdychać powietrze
dusić się bez słowa
płonąć
i gniazdo mieć z popiołu
jeść chleb
lecz głodem się nasycać
umierać bez miłości
a kochać przez śmierć

To śmieszne odrzekł ptak
wzlatując w przestrzeń lekko

_

Tak, one po prostu żyją. Pięknie żyją, bez kombinowania, przerysowywania rzeczywistości, zadręczania się - często bez powodu.
Dziękuję dmc

o tak, my ludzie bywamy śmieszni zwłaszcza z perspektywy ptaka

O, tak! O ileż łatwiej byłoby, gdyby być ptakiem... wzlatywać lekko...
Ale ptakiem nie będę, więc pozostaje być człowiekiem najlepiej, jak tylko się da. Tak, by nie było śmiesznie. Trudne do osiągnięcia, ale może kiedyś się uda...