Rafał Wojaczek

[NathirPasza]

Sól

Sól w nasze rany, cały wagon soli
By nie powiedział kto, że go nie boli

Piach w nasze oczy, cały Synaj piasku
By nie powiedział kto, że widzi jasno

Głód w nasze trzewia, suche kromki głodu
By nie powiedział kto, że nie wie, co głód

But w nasze krocza, kopniaków choć tysiąc
By nie powiedział kto, że spłodziłby co

Knut w nasze głowy, sto pałek umyślnych
By nie powiedział kto, że sobie myśli

Strach w nasze serca, tyle grozy gęstej
By nie powiedział kto, że nie zna lęku

I salwę w płuca czy też sznur na szyję
By nie powiedział kto, że jeszcze żyje
listopad 1969

[Anonymous]

Nigdy jakoś nie szalałem za Wojaczkiem, zawsze uważałem, że przesadzał w tej swojej obrazoburczości. Ten wiersz jest całkiem ok, końcówka bardzo mocna i jeden z lepszych, jakie od niego czytałem, ale nie zmienia to mojego twierdzenia, że Andrzej Bursa >> Rafał Wojaczek

[NathirPasza]

Ja kiedyś strasznie przepadałem i za Wojaczkiem i za Bursą. Później mi przeszło. Ale bardzo lubię ten wiersz, zwłaszcza za [quote=""nathirPasza""]Piach w nasze oczy, cały Synaj piasku
By nie powiedział kto, że widzi jasno[/quote].

Ogólnie ciężkostrawne są jego wiersze. Trzeba przy niektórych wykazać się zaciętością, żeby przez nie przebrnąć. <img>