Jerzy Michał Czarnecki

[Colett]

na kamieniu kamień


Widzisz na drodze kamienne figury.
Jest ich w przejeździe więcej niźli kwiatów.
Geometryczne, równomierne kształty,
urągające ciszą pamięci tych ludzi,
którzy pod dłuto szykowali życie
i których życie zamknięto w marmurze.

W podpisach kłamstwo podano na wiarę.
Są na kamieniach wyryte nazwiska,
karzące wierzyć w istnienie postaci,
dla których groby są już za obszerne
bo się już ciała rozsypały w piasek.

Oto jest w parku aleja Umarłych,
powystawianych w kamienienie wiatrem.
Tutaj się dzieci bawią w chowanego,
tu zakochani próbują miłości,
niepomni wzroku kamiennych postaci.
Milczących. Cichych. Na kamieniu kamień.


z tomiku "Płoty" III 1966r.

[size=99px][ Dodano: 2010-11-07, 21:13 ][/size]
rozmowa z odnalezionym

Skąd przychodzisz, ze nie znałem ciebie
na przestrzeniach wycinanych sosen.
Na przestrzeniach drzewa zwalonego
nawet wiatr zobaczysz. Nawet oddech.

Przeleżałeś w ciszy skrojonego sukna,
z molem przyjaźń na półkach przegryzałeś -
może w krzyk urosło chrobotanie czasu,
kiedy krawiec przeznaczony tobie - umarł.

Nasze drogi rozciągnięto w krzyże.
A idziemy od siebie, do siebie.
Tam, gdzie nawet cień opada w ziemię.


z tomiku "Płoty III 1996r