klucz

[Mariusz]

zna mnie jak mało kto

bezszelestnie przykucnął
czasem chowa się w trawie

lubię kiedy lekceważy wiatr
nocą przerywa ciszę

między zielenią a błękitem
tam gdzie jeszcze nie już
lecz za chwilę
studzi myśli i słowa

wtedy słucham