Forum literackie Ogród Ciszy

Aberracje

W otchłaniach duszy – obojętność
(Dusza – zużyta symbolika);
Właściwie jest mi wszystko jedno
(O! I ta otchłań – nie chce znikać?)

Stereotypem poganiany,
Slogan za slogan – czcza rozmowa,
Jakieś przystanki: Radość, Anin
Tu się postaram gdzieś przechować.

Komu potrzebny dziś poeta?
Kto chciałby jeszcze czytać wiersze?
Tak więc – to nie jest dobry etat
I brak wypłaty (tuż przed pierwszym).

Ukryte sensy już nie bawią
O dreszcz przyprawia każdy banał
Więc zmieniam lokal – wolę kawior
(ponoć najlepszy do szampana).

Zarzucam czarną pelerynę
Po ścianach ganiam obce stwory;
Znów ta delirka – stwierdza synek
Łącząc się z bliską izbą chorych.


.