Wybaczenie
Moderator: Tomasz Kowalczyk
- Jan Stanisław Kiczor
- Administrator
- Posty: 15130
- Rejestracja: wt 27 sty, 2009
- Lokalizacja: Warszawa
- Kontakt:
Wybaczenie
Wybaczam wszystkim, bez wyjątku,
Co mnie poniżyć, zniszczyć chcieli,
Których złość nie zna prapoczątków,
A los mój, trudny, ich ośmielił.
Wybaczam wszystkim nieżyczliwym:
Gestem, uczynkiem, podłą plotką,
Temu co tylko był fałszywy,
Temu, co granic duszy dotknął.
Wybaczam zdradę i machlojki,
Wszelkie knowania za plecami;
Sforze, co tropem szła nagonki,
Za jakiś ochłap, co ją mamił.
Poczucie krzywdy czas ostudził,
Coś się zmieniło, ja się zmieniam,
Choć wciąż daleko mi do ludzi,
To bliżej już, do wybaczenia.
Wybaczam wszystkim, bez wyjątku,
Co mnie poniżyć, zniszczyć chcieli,
Których złość nie zna prapoczątków,
A los mój, trudny, ich ośmielił.
Wybaczam wszystkim nieżyczliwym:
Gestem, uczynkiem, podłą plotką,
Temu co tylko był fałszywy,
Temu, co granic duszy dotknął.
Wybaczam zdradę i machlojki,
Wszelkie knowania za plecami;
Sforze, co tropem szła nagonki,
Za jakiś ochłap, co ją mamił.
Poczucie krzywdy czas ostudził,
Coś się zmieniło, ja się zmieniam,
Choć wciąż daleko mi do ludzi,
To bliżej już, do wybaczenia.
Ostatnio zmieniony czw 29 gru, 2011 przez Jan Stanisław Kiczor, łącznie zmieniany 2 razy.
Imperare sibi maximum imperium est
„Dobry wiersz zdarza się rzadziej / niż zdechły borsuk na drodze (…)” /Nils Hav/
„Dobry wiersz zdarza się rzadziej / niż zdechły borsuk na drodze (…)” /Nils Hav/